Tja, hoe gaat dat. Twintig jaar geleden als student lid geworden van de ECI (kreeg toen het verzameld werk van Kafka cadeau en nog twee andere boeken) en sindsdien blijven hangen. Als je nog weinig boeken hebt is de ECI leuk, de boeken zijn goedkoper dan in de normale winkel en de extra aanbiedingen waren spotgoedkoop. Toen kwam er een tijd dat je de boeken die ze aanboden al had en dat je dan maar een jou nog onbekende schrijver uitzoekt, wat tot verrassende ontdekkingen leidt (Potok). En daarna zou de tijd komen (zo leek het twintig jaar geleden althans) dat je als 'trouw' lid de boeken bijna gratis de deur kon uitnemen. De ECI is echter een enorme hoeveelheid chicklit en Dan Brown-writealikes geworden. Literatuur is er met moeite te vinden. Vorig jaar was ik net te laat met het opzeggen van mijn lidmaatschap, maar ruim op tijd voor dit jaar. Gisteren dus mijn laatste ECI-boek gekocht.
In de winkel een wat nichterige jongen die met de chef sprak over zijn reis naar New York.
'Ga je nog naar Ground Zero?'
'Ik wilde eerst niet, maar mijn zus wilde er graag naar toe.'
'Je bent niet echt zo'n ramptoerist?'
'Nee, maar het schijnt nog steeds indrukwekkend te zijn.'
Even later vroeg een vrouw aan hem of er ook poëzie was. Nergens te vinden in de hele winkel, behalve één dikke pil, maar die stond vol met 'international authors' zei de jongen.
Bij de kassa viel het de chef op dat ik nog een hele oude ledenkaart had.
'Dat klopt,' zei ik, 'maar dit is wel de laatste keer dat ik hier kom.'
Dat kon hij niet zien op zijn computer, zei hij. Hij vroeg niet waarom ik wegging bij de ECI. Zijn ze ook niet in geïnteresseerd.
Ik kocht
Ultramarijn van Henk van Woerden. Schijnt ook indrukwekkend te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten