Nu we toch dingen opzeggen: vandaag ook mijn meer dan twintig jaar durende abonnement op Vrij Nederland opgezegd. Toch wel met bloedend hart omdat het een weekblad was waar ik bij hoorde. Te laat ook, want twee weken geleden ontving ik een acceptgiro voor het nieuwe halfjaar.
Het afgelopen jaar ging ik me echter steeds meer ergeren aan de VN en dan vooral aan het ontbreken van de literaire recensies. Ik heb mijn redenen op een rijtje gezet:
- ik vind VN nauwelijks spraakmakend en te quasi modieus;
- ik vind de stortvloed aan rubriekjes storend;
- ik vind de debiele tekeningetjes én onbegrijpelijk én niet leuk
- ik vind de Republiek der Letteren volkomen waardeloos geworden met die anderhalve recensie per week. Eén gek liefhebberijtje van een redacteur, één afzeikstuk van Komrij en dat is het dan; de literatuur was altijd het paradepaardje van VN, nu slecht een rariteitje; zelfs het Boekenweekgeschenk van dit jaar is niet besproken (op een afzeikzinnetje van Arie Storm na);
- ik vind die voorpublicaties uit boeken onzin. Als ik dat soort dingen wil lezen koop ik wel een literair blad, sterker nog: ik maak een literair blad (Tzum, slechts 21 euro per jaar).
- ik sla bijna alle columns over in het blad (Stephan Sanders lees ik, maar Piet Grijs, mijn hemel hoe lang gaat dat nog door);
- ik lees Evelien nooit (welk blad heeft niet Martin Bril als medewerker);
- ik mis goede interviews (okay, die met Marcel Möring was een gunstige uitzondering); VN had al lang Frènk van der Linden moeten aankopen of een andere goede interviewer.
Een half jaar dus nog Vrij Nederland. Ik zal per week bekijken of ik spijt krijg.
1 opmerking:
Ben je aan het opruimen?
de weeklezer
Een reactie posten