De wording van een gedicht 4

Buiten ligt de aarde aan scherven
een zandbak vol verleden
tijd. Er is geen gisteren
geen nieuw testament.
Binnen mopt een morsige zuster
ziektekiemen over het zeil.
Intussen bakent zuster Eisses
een gebied af op mijn lijf
sluiten de gordijnen de zaal
buiten lig ik naakt te kijk
voor 2600 jaar beschaving
niemand merkt me op
behalve zuster Eisses.

Hier waren we. Kreeg van mijn broer een nieuwe versie van mijn gedicht toegestuurd die ik niet zal gebruiken, maar er stonden wel woorden in waar ik aan bleef hangen: graafmachines en afzetlint. Hoorde gisteren van P. dat zuster Eisses moest blijven en op mijn weblog bij Trouw schreef 'Majannefiled' dat ze een hekel had aan het woord zuster. Maar helaas, zuster blijft; verpleegkundige klinkt te steriel. Ze gaf me wel een goede suggestie om de moppende zuster te onderscheiden van de 'goede' zuster met het woord 'zaalhulp'.
Zelf heb ik zitten nadenken over de afkortingen a.c. en b.c. (after Christ en before Christ), die in de kankerwereld ook gebruikt worden (las ik ergens, maar waar?) voor after cancer en before cancer. Aangezien bijna niemand dat weet (op de lezers van dit log na dan) zou de verwijzing wel heel erg subtiel zijn. Toch wil ik het er ergens in hebben. Misschien een hele feitelijke titel?
Bij herlezing wat er staat vind ik de herhaling van 'zuster Eisses' niet mooi. Het woordje 'Er' in regel 3 ook niet. 'Vervangen door 'Daar'? En er moet nog een einde aan.


2600 b.c.

Buiten ligt de aarde aan scherven
een zandbak vol verleden
tijd: graafmachines en afzetlint.
Daar is geen gisteren
geen nieuw testament.
Binnen mopt een morsige zaalhulp
ziektekiemen over het zeil.
Intussen bakent zuster Eisses
een gebied af op mijn lijf
sluiten gordijnen de zaal
buiten voor 2600 jaar beschaving
lig ik naakt te kijk alleen
zij merkt mij op.

Wat gerommeld in de laatste regels: korter en beter. Door de volgorde te veranderen krijg ik een mooi enjambement bij alleen. Moet oppassen dat het niet te mooiig wordt. Ik wil er nog graag iets platvloers in naast de morsige zaalhulp. Ik wil iets wat het gedicht onderuithaalt. Zoiets als 'de symboliek ligt op de loer' of 'pas op voor symboliek' of 'het barst hier weer van symboliek'. Dat laatste bevalt me (vooral dankzij de scherven in de eerste regel). Moet 'Daar' toch weer veranderen in 'Er'.

2600 b.c.

Buiten ligt de aarde aan scherven
een zandbak vol verleden
tijd: graafmachines en afzetlint.
Er is geen gisteren
geen nieuw testament.
Binnen mopt een morsige zaalhulp
ziektekiemen over het zeil.
Intussen bakent zuster Eisses
een gebied af op mijn lijf
sluiten gordijnen de zaal
buiten voor 2600 jaar beschaving
lig ik naakt te kijk alleen
zij merkt mij op.
Het barst weer van de symboliek.
Ze vinden wat ze zoeken
bestuderen het
dekken het toe.
Er is niets gebeurd.

Constaterend eind, opsommend, kalig. Weer een constructie met 'er'. Vraag me af of ik 'Er is geen gisteren / geen nieuw testament' niet moet schrappen.

2600 b.c.

Buiten ligt de aarde aan scherven
een zandbak vol verleden
tijd: graafmachines en afzetlint.
Binnen mopt een morsige zaalhulp
ziektekiemen over het zeil.
Intussen bakent zuster Eisses
een gebied af op mijn lijf
sluiten gordijnen de zaal
buiten voor 2600 jaar beschaving
lig ik naakt te kijk alleen
zij merkt mij op.
Het barst weer van de symboliek.
Ze vinden wat ze zoeken
bestuderen het
dekken het toe.
Er is niets gebeurd.

Beter. Dit moet het (voorlopig) maar zijn. Dit durf ik wel voor te lezen. Moet nog wel oefenen, want door het al die apokoinous en enjambementen is het makkelijk struikelen bij de voordracht. Is me al eens eerder overkomen.

(Tot slot een foto 'en face' van Bobby omdat de weeklezer en de heer S. van de plaatselijke bibliotheek dat graag wilden, zoniet eisten en ik geen zin heb om een nieuwe blog te maken)