Een middagje Utrecht

Vanmiddag op en neer geweest naar Utrecht voor een vergadering met allemaal docentenvan Hogescholen die lesgeven aan studenten Nederlands. Kon ik lekker al beginnen in het romandebuut van Derwent Christmas dat vrijdag officieel gepresenteerd wordt (ik heb het -2de exemplaar): Twee tranen.

Het is erg aardig om van collega's te horen wat zij allemaal doen op hun hogeschool, maar ik schrok er wel van dat wij (van de NHL) en zij van de Educatieve Hogeschool van Amsterdam de enigen waren die nog historische letterkunde op het programma hadden staan. De andere scholen hadden (op aandrang van de inspectie overigens) de hele historische literatuur geschrapt. Leraren die lesgeven in de onderbouw geven hebben dat immer toch niet nodig. Met hetzelfde argument kun je de meeste volwassenliteratuur afschrijven voor de studenten.
Het schokkende is dat de historische letterkunde al afgevoerd was van de leeslijsten van de havo en geminimaliseerd was op het VWO (3 boeken).
Er groeien dus hele generaties op die nog nooit hebben gehoord van Bredero, Beatrijs en Bosboom-Toussaint.
(Hier invoegen een klagerig stuk over het verval van kennis, veel cultuurpessimisme en veel ach en wee.)
In mijn tijd was vroeger alles beter. Toen ik begon te studeren had men net de normen naar beneden bijgesteld. Het vak Gotisch was geschrapt, de boekenlijsten waren ingekort en de meest spraakmakende hoogleraren waren net opgestapt (Lulofs bijvoorbeeld), terwijl nieuwe spraakmakende hoogleraren nog aangetrokken moesten worden. Volgens mij is de ellende in het onderwijs van het Nederlands begonnen met de introductie van het vak taalbeheersing.
Studenten hoor je overigens nooit klagen over het vak historische letterkunde. Dat doen alleen maar de beleidsmakers.

Aan het einde van de middag nog snel even naar Savannah Bay in de hoop dat ze daar de dichtbundel van Peter Swanborn hebben, maar helaas. Wel met de nieuwe bundel van Moeyaert en een roman van Sipko Melissen de deur uitgestapt.