In het begin heb ik nog een paar foto's gemaakt, maar daarna ben ik het vergeten. Er was drank, er was eten. Er waren veel auteurs met wie ik een praatje wilde maken. Erik Harteveld was tevreden over de voorkant van zijn nieuwe bundel, Jane Leusink uitgenodigd om een gedicht te schrijven voor een nieuw boek, Rense Sinkgraven aangespoord om haast te maken met zijn tweede bundel, Jan Glas slapeloosheid bezorgd, Doeke Sijens gezegd dat Friese jongens bijna is uitverkocht (nog zo'n 35 exemplaren), Pierre Carrière gezegd dat zijn boek op twee na echt op is, Herman Sandman en Frank den Hollander opgeroepen om een tweede kaskraker te maken, waarop Frank meteen een idee had, twee zelfs, enzovoort enzovoort. Tegen half negen kwam Remco Ekkers nog binnenvallen: die had zich een paar uur vergist in de tijd.
Als het even kan, doen we het volgend jaar weer. Wij spreken op de uitgeverij wel met iedereen, maar de schrijvers komen elkaar niet zo vaak tegen. Tevreden keerden wij huiswaarts en zagen vlakbij de uitgeverij een enorme politiemacht staan. Bijna iedere auto reed in de fuik van de alcoholcontrole. Peter zette mij af en reed daarna door: ik had mijn camera in de aanslag en flits:
hij mocht gewoon doorrijden. Daarna kwam er wel een agent enigszins dreigend op mij af. Of het gelukt was met de foto? Ik zei maar snel dat het mislukt was omdat hij Peter had laten doorrijden. Toen was het goed.
'Geen fijn weer om hier te staan,' zei ik op mijn allermeelevendst.
'We zijn niet van suiker,' zei de agent.
En in de driezelige regen wandelde ik naar huis.
2 opmerkingen:
Nergens zie ik staan dat ik de BOU was (Bewust Onbeschonken Uitgever).
Verder was het inderdaad een zeer plezierige bijeenkomst.
Hoort er niet een groepsfoto bij?
En met oom Agent kan je lachen, maar niet heus.
De weeklezer
Een reactie posten