Martin Ros: de hoogtepunten van 14 juni

Dysmorfofilie en andere nieuwe interessante woorden van Martin Ros op weer een leerzame ochtend bij Radio Selexyz.

Mo Hayder - Ritueel

- De gruwelen van de necrofilie, de pedofilie en de eh dysmorfoli..filie, die zit er ook in. Presentator Selexyz: Zo. Pedofilie, necrofilie en wat is er nog meer. Wat is dat? Dat is een uitvinding die zij noemt en dat is dus de dysmorfofilie. Presentator Selexyz: Dysmorfofilie. Dat is dus een liefhebberij in vrouwen met gebreken. Dus dat je daar op wil, begrijp je.

Garrie van Pinxteren - China, centrum van de wereld

- Ik krijg stapels boeken: iedereen begint nu met China te leuteren. Dat zijn schrijvers en uitgevers die natuurlijk duiken op de olumpische spelen.
- Geen democratie. Die hebben ze geschrapt. China heeft ook geen traditie voor de democratie, want dat land is veel te groot. Je kan er geen democratie vestigen, want die boeren van het noorden die spreken een hele andere taal dan die in het zuiden, zo'n vijftig talen: die mensen begrijpen elkaar niet. Je moet dus één systeem oprichten. En dat is, moet ik toch met alle respect zeggen: dat komt van Mao Tse Toeng. Die is dan in '76 gestorven, die zat dan teveel aan de meiden te pulken, maar ja, dat doen wel meer staatshoofden. Daarnaast heeft hij één ding gedaan: hij heeft China verenigd.
- Want vier vijfde van China is boer IS BOER en hadden allemaal twaalf veertien kinderen. Nu hebben ze twee kinderen, dat weet je, dat heeft het regime ook teruggebracht tot twee kinderen. Presentator Selexyz: Eén kind. Nee, 't is nu, je mag er nu twee hebben, als het maar geen vrouw is, want die gaat onmiddellijk de mestvaalt op.
- En al die protesteerders moeten hun mond eens houden. Die zijn ook veel te laat, die hebben dat jarenlang kunnen doen. En nu, drie maanden voor de spelen, beginnen ze op de televisie te zeiken daarover.
- Vroeger heb ik een Chinese bibliotheek gebracht, bij De Arbeiderspers. Die kunnen ze wel weer eens oprakelen, want die liep vooruit op de wederopstanding van dit land nu.

Henning Mankell - De Chinees

- Ik moet dus tot mijn verdriet zeggen, dat hier ook de negatieve kant van de Chinezen wordt belicht. Mag je ook niet onderschatten. Ik wil even herinneren aan die vreselijke oorlogen die er geweest zijn tussen China en Japan. Aan die andere oorlogen die Mao Tse Toeng heeft uitgevoerd. Die prikte elke bejaarde aan hun stok: dat was een verschrikking. Je moet die Chinezen niet helemaal vergoeilijken.
- Ook door vrouwen, die mij veel lezen, en daar ben ik heel blij om, zullen er natuurlijk moeite mee hebben, de verschrikkingen in dit boek van Henning Mankell.

Rob Gifford - De Chinese weg

- En Gifford zegt: De Chinese weg dreigt echt te lukken. De 21ste eeuw kon wel eens de Chinese eeuw worden, wat niet wil zeggen dat ze ons allemaal opeten, maar wel dat ze enige agressie vertonen.

Tony Judd - De vergeten twintigste eeuw

- Hannah Arendt, Hannah Arendt [uitgesproken als A-rent] die zegt dat er maar één ding in de plaats is gekomen van alles. Niet die atoombom. Er is maar één ding: angst. Dat zie je toch bij ons? De bevolking is angstig en daarom stemmen ze op halve garen. Dadelijk stemmen ze op die mensen van de televisie, weet je wel, die representanten. Die komen straks in de kamer. Die zijn populair.