Ik mocht er heerlijk eten en ook het hele huis bezichtigen en dan is het of je in een klein privémuseum terechtkomt met boeken en handschriften waarvan je gaat watertanden (Slauerhoff!). En wat ze in huis hebben is nog maar een deel van de grote opslag die ze elders hebben. Ik kon me nog net bedwingen om in de kasten te gaan graaien.
‘Kunnen we hem niet iets leuks laten zien,’ zei Nick, maar er stond zoveel moois dat Fokas moeilijk een keuze kon maken.
Ik ging naar huis met een boek uit de nieuwsbrief van vorige week. Het Scheepsjournaal van Arthur Ducroo van E. du Perron. Het boek is in druk opgedragen aan Freddy Batten. Freddy Batten heeft het op zijn beurt met een opdracht voorzien voor Robby (Rob Nieuwenhuis) en Nieuwenhuis heeft weer in het boek aangetekend dat hij het boek kreeg in ‘een gedenkwaardige nacht met gesprek over Eddy.’ Het is of je de literatuurgeschiedenis letterlijk in handen hebt en bij Fokas Holthuis is dat allemaal te vinden.
Kreeg van Paul twee bundeltjes van de (mij) totaal onbekende Cor Klinkenbijl (een vrouw) voor een geheim project waarmee ik bezig ben. Om Cor Klinkenbijl te eren een klein, lief rondeel:
Rondeel
Ik weet, dat zij Yvonne heet
en van muziek en dansen houdt.
Haar minnaar is een slank athleet.
Misschien, dat hij haar eens zelfs trouwt.
Zij heeft iets, dat ik nooit vergeet.
Haar reputatie laat mij koud.
Ik weet, dat zij Yvonne heet.
Haar tred is licht, haar haar van goud.
Het spel was – als de wereld – oud:
zij ving mij in den kleinen kreet,
waarmee zij, snel, eens vàn mij gleed.
Nu stijgen droomen duizendvoud…
Ik weet, dat zij Yvonne heet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten