Gerrit Krol in de gloria

Vandaag was de echte viering van de verjaardag van Gerrit Krol in het Gasuniegebouw. Gastsprekers waren Douwe Draaisma en Hugo Brandt Corstius. Gastvrouwe Lidewijde Paris van Querido heette iedereen die naar het 'verre Groningen' was gekomen van harte welkom. Altijd dat gezeur over ver. Kenia is ver. En ze hoeft helemaal niet te lopen, ze was gewoon met de trein. Hier zie je haar voeten.

Er werd een mooie documentaire vertoond van Buddy Hermans en Lejo Siepe die Gerrit Krol al ongeveer drie jaar volgden. Ooit hebben ze ook nog gefilmd bij mijn interview met de schrijver in het Noorderbad (een bibliotheek voor niet-stadjers). Daarvan zag je nog enkele flarden terug. Ik zag zelfs nog een stuk van mijn achterhoofd langsschieten, maar om mijn ouders nou te waarschuwen om daar de videorecorder voor aan te zetten, nee. Lejo Siepe vertelde me van tevoren dat ze wilden afkomen van die vooroordelen over Krol: de stugge noordeling enzo. Volgens mij is dat uitstekend gelukt omdat ze in de documentaire ook familiefilmpjes van vroeger hadden gebruikt, die een ontspannen Krol lieten zien met zijn sensuele jonge vrouw.
Krol sprak nog een dankwoord uit, consequent naast de microfoon pratend, maar niemand durfde in te grijpen. Ik snap niet waarom niemand even hardop roept dat hij 1 pas naar rechts moest doen. Is dat ontzag voor de ouderdom of voor de ziekte waaraan hij lijdt. daardoor kreeg het dankwoord een ach-gut-gehalte waar de schrijver zelf van zou gruwen. Na afloop moest hij zijn nieuwe roman signeren in de hal van het Gasuniegebouw.

Mooi gebouw overigens.

Vorige week, toen ik dus te vroeg was, hingen er nog allerlei abstracte schilderijen. Deze week hingen er prachtige koeienschilderijen van Pieter Pander, een schilder - weer een realist - die ik erg bewonder. Omdat de foto van Giny er wel erg sneu was, het lijkt net of er geen enkele aansluiting was, met wie dan ook, maar dat was niet zo, we hebben gesproken met Herman Sandman en Jean-Paul IJska van de Groninger Gezinsbode,

wilde ze nog graag invloed uitoefenen op de wijze waarop ze op dit weblog figureeert. Hevig lezend en totaal niet geposeerd stond ze even later voor een schilderij van Pander.

Maar ook deze foto kon geen genade vinden in haar ogen, vanwege de zichtbare onderkin. LET DUS NIET OP DE ONDERKIN!
Overig belangrijk feit: Kees 't Hart en Euf moesten het feest vroegtijdig verlaten om op tijd te zijn voor de thuiswedstrijd van Heerenveen.