Een paar weken geleden ging ik bijna elke dag fitnessen in de sportschool bij ziekenhuis Leyenburg. Als je daar zo op de loopband staat, denk je niet aan die honderden mensen in bedden vlakbij, mensen die hopelijk beter worden. En soms gaan ze dood. Zoals oud-scheidsrechter John Blankenstein vandaag in dat ziekenhuis. Ik heb altijd bewondering gehad voor de manier waarop hij voor zijn homoseksualiteit uitkwam in een bedrijfstak waar dat erg ongewoon schijnt te zijn.
In 1997 heb ik hem eens telefonisch geïnterviewd voor Bumper, een blad van Wolters-Noordhoff vol jeugdliteratuur. Het thema van het nummer was ‘Gevaarlijk spel’. Als hommage nu op dit log.
De scheidsrechter heeft altijd het laatste woord
John Blankenstein is hoofd scheidsrechterzaken betaald voetbal bij de KNVB. Daarvoor was hij een van de beste scheidsrechters van Nederland. Als iemand er iemand is die weet wat gevaarlijk spel is, dan is hij dat wel.
- Kon u als twaalfjarige goed voetballen?
Absoluut niet. Zo goed als Cruijff was, zo slecht was ik. Ik kwam wel uit een familie van voetbalgekken, dus ik deed altijd wel mee. Maar op een gegeven moment werd ik geïnteresseerd in scheidsrechteren. Op mijn zeventiende floot ik al mijn eerste wedstrijd.
- U weet dus ook precies wat ‘gevaarlijk spel’ is.
Ja hoor. Voor de zekerheid pak ik het handboek van de KNVB er maar bij. ‘Gevaarlijk spel is op een wijze spelen die door de scheidsrechter gevaarlijk wordt geacht.’
- Maar dan weet ik nog niets.
De scheidsrechter beslist altijd in laatste instantie. Maar er zijn wel voorbeelden te geven van gevaarlijk spel. Te hoog trappen is al snel gevaarlijk spel, omdat je dan makkelijk een tegenstander in het gezicht kunt raken. Maar te laag koppen kan net zo goed gevaarlijk spel zijn.
- Wat is het ergste geval van gevaarlijk spel dat u heeft meegemaakt?
Dat weet ik nog precies, alhoewel het wel dertig jaar geleden gebeurd is tijdens een jeugdwedstrijd. Iemand raakt tijdens het koppen een schoen van de tegenstander. Die tegenstander deed dat zonder opzet. Eerst leek er nog niet zoveel aan de hand te zijn, maar in de reis naar huis raakte die jongen in coma. Daarna is hij overleden. Die jongen was op zijn slaap geraakt en dat is een van de gevoeligste plekken van ons lichaam. Zo zie je maar dat die spelregels heel hard nodig zijn.
- Worden de wedstrijden bij de jeugd ook steeds gewelddadiger?
Over het algemeen kun je dat wel zeggen. En een van de belangrijkste oorzaken daarvan is het gedrag van de ouders. Onlangs bleek dat weer toen de ouders van een Haags voetbalelftal op de vuist ging met de ouders van de tegenstander. Die mensen kennen dus geen enkele verantwoordelijkheid. Als KNVB proberen we er wel wat tegen te doen. We hebben onder andere een ‘Fair-play-cup’ ingesteld. Maar eigenlijk zou iedereen gewoon verstandig moeten zijn en moeten voetballen voor hun plezier.
- Tot slot een totaal andere vraag. Las u veel toen u twaalf, dertien was?
Of ik veel las… Je bedoelt de Donald Duck en de Muziek Express? Nee? Eh… Arendsoog en Witte Veder heb ik wel gelezen, maar dat was eerder. Ik kan me nog wel die vreselijke verplichte boekenlijst herinneren voor het examen, maar dat is later hè. Wat ik daarvoor las? Ik zou het niet meer weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten