In de tussentijd 8

- Bijna drie weken geleden dat ik hoorde dat ik kanker had; bijna een week geleden dat ik hoorde dat ik er waarschijnlijk ook alweer helemaal vanaf ben (na een paar weken bestraling). Alles is in zo'n snel tempo gegaan en ik ben in zo'n rap tempo hersteld, dat ik soms schrik van mensen die het bericht over mijn ziekte net gehoord hebben. Oud nieuws.
- Dat ik alles op mijn weblog heb gezet, voorkomt veel lastige vragen. Het zorgt ook voor heel merkwaardige situaties. Dat je terugkomend van de supermarkt met een half brood en twee kranten opeens op het fietspad staat te praten over je ballen met een studente, alsof het gebruiksvoorwerpen zijn.
- Dit weekend niets gedaan aan dingen met een deadline. Vrijdagmiddag met collega's tweeëneenhalf uur in het bos gelopen. Soort speurtocht, maar dan met gps-apparatuur (geef mij maar paaltjes met een kleurtje).

Hier twee collega's van mij die de spot drijven met iemand die nog maar net geopereerd is aan zijn jeweetwel.
Bijzonder rommelig bos waar we doorheen liepen. Om de natuur weer in zijn oorspronkelijke staat te krijgen laten ze tegenwoordig alles wat omgewaaid is liggen. Voor rollators dus ontoegankelijk


Zaterdag zelf een poëtische wandeling geleid door Groningen voor alumni van Nederlands. Ik moest ze eerst ophalen uit een zaaltje, maar daar zat Marcel Bax een lezing te houden over iets volstrekts onzinnings op een bloedhete zaterdagmiddag. Ik wist meteen weer waarom ik zo'n hekel had aan de universitaire wereld. Omdat Bax was uitgelopen en niet wist hoe hij zijn lezing moest inkorten, en helemaal niet wist dat het woordelijk van papier lezen ook niet tot veel luistervreugde leidt en zeker niet als je dat enigszins machinaal doet, zat ik een half uur te wachten in een smoorheet zaaltje, bang dat ik zou inslapen.
Passie mensen. Passie!
Daarna gelukkig de buitenlucht in waar ik de helft van de route schrapte om het tijdverlies weer in te halen. Geëindigd in Athena's waar een opvallende voorkeur bestond voor het boek Doodstil.

Zondag met Karel en Sybe het boomkroonpad gedaan. Dan toren je zo boven de bomen uit op toch wel redelijk wiebelige constructies. Ik was de enige homo in het bos die op het hoogste punt durfde te staan.


Daarna nog boswandeling van 4,5 kilometer. Beetje veel naaldbomen daaro. Houd ik niet van. Erg veel mieren zoals nauwelijks te zien is op deze YouTubefilmpjes.


- Of er iets veranderd is de afgelopen weken? Ja. Heel veel. Maar dat heel veel is nog niet onder woorden te brengen. Alsof al die nieuwe gevoelens nieuwe woorden nodig hebben. Dat de oude woorden horen bij een wereld van drie weken geleden. Dat de woorden aan herijking toe zijn.
- Ufo-filmpje nu meer dan 1100 keer bekeken.