Stralende dag 7
- Dat betekent: op de helft. Vanmorgen afspraak om 9.00 uur (dat is tenminste een christelijke tijd). Nu eens geholpen door twee mannen, die eerst weer de rode kruizen op mijn lichaam moesten bijkleuren, gewoon met een dikke viltstift. Een man had mij al eens eerder klaargelegd onder het apparaat. Hij is het meest secuur van allemaal.
Als je eenmaal klaarligt onder je coördinaten gaan ze toch nog even wat sjorren en duwen. Je mag niet meehelpen. Net alsof ze in dikke klei staan te boetseren. Die dikke klei is dan jouw lichaam. De man vanmorgen ís nooit helemaal tevreden. Nog maar een duw hier aan mijn flank en sjor daar in mijn lurf.
Daarna gingen ze weg. Tot nu toe begint de scan van boven waarna het apparaat 180 graden om je heen draait. Nu begonnen ze beneden. Dat zou toch geen kwaad kunnen? Na zes keer een behandeling te hebben doorstaan op een manier weet je het als patiënt toch wel hoe het moet?
- Vanmiddag een aardige kaart gekregen van zuster Eisses uit het Martiniziekenhuis. Dat was de aardige, menselijke zuster. Ik denk nog regelmatig aan haar, maar weet niet eens precies meer hoe ze eruit ziet. Ik weet nog wel alles wat ze zei en deed.
- Deze week is ook bijna de nieuwe Tzum naar de drukker. Moest af vanwege de Dichters in de Prinsentuin-special. Nu nog een paar dingetjes voor school nakijken en ik heb vakantie.
3 opmerkingen:
Zou je over zuster Eisses niet een gedicht kunnen schrijven? Volgens mij is zij het meer dan waard. Reve had al door, dat je een zuster niet moet onderschatten!
Heb er over zitten denken, Bart, maar dacht toen inderdaad aan Reve en dat iedereen meteen aan Reve zou denken en dat mijn gedicht onherroepelijk slechter zou zijn.
Niet gelijk zo negatief. Reve kon leuk schrijven maar dat kun jij ook.
Gewoon doen.
ps ik heb je commentaar voor lief genomen en de veranderingen zijn aangebracht.
Karel
Een reactie posten