Daarna de boel inrichten en verkopen maar. Net als donderdag eerst met gebruik van Ab en Alie Rozema (Ab junior moest ik nadrukkelijk erbij zeggen), maar al snel vliegen de kaartjes weg en staan mensen meer dan een half uur in de rij om een kaartje te bemachtigen. Op de foto zie we professor doktor Herman Sandman met enige verbijstering naar de publieke belangstelling kijken.
Ook de boekjes vliegen weg tot vreugde van de uitgever. We beginnen al een paar patronen te zien in reacties uit het publiek. Zo zijn de echte asielzoekers makkelijk te onderscheiden van de rest. We moeten af en toe met nadruk zeggen dat ons examen geen officiële status heeft (nog niet, want de Universiteit van Slochteren en Omgeving werkt eraan). Daarnaast merken heel veel mensen op de 'Ich bin ein' in 'Ich bin ein voesieknakker' Duits is. Dat klopt. Vrij vaak moet je de grap nog uitleggen ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten