Met Alfred er vanmiddag toch nog doorheen gelopen, omdat het me vooral herinnert aan de tijd dat het Gronings Museum er nog zat onder de bezielende leiding van Frans Haks (de huidige directeur is net zo bezielend, maar voornamelijk in het aanprijzen van Russische koektrommelkunst). Toen was het nog spannend om die trappen op te lopen voor weer een ervaring die je kunstopvattingen onderuit haalde.
Nog maar één keer struinen door de ruimtes, wie weet wanneer dat weer kan. Alfred kijkt naar het bijzondere glazen plafond dat hem aan de houten plafonds in kerken doet denken. Ik fotografeer een halve kat voor de weeklezer en zo gaan we de zalen een voor een langs.
We groeten nog voor een laatste keer de kleine uilen die her en der te vinden zijn in het museum en gaan dan als een van de laatste bezoekers door de houten deuren naar buiten.
Tenslotte door de mooie tuin met die aparte waterfontein en dan is het voorgoed donker.
1 opmerking:
Die halve kat heb ik ook op die laatste zondagmiddag gezien. En ik heb de laatste kattenkaarten gekocht, want ik wist niet waar ze heen gingen.
De weeklezer
Een reactie posten