Het kan altijd erger meldt Anton Scheepstra op zijn weblog. Van Ajaa werd maar liefst één exemplaar aangeschaft. Recensent Koos van Geemert.
Het zijn veelal absurde en cabareteske teksten. Het laatste is niet verwonderlijk: Hofman is een podiumdichter; zijn poëzie werkt daar wellicht dan ook beter dan op papier. Hier en daar weet hij een lichte glimlach te ontlokken, zoals in het Jiskefet-achtige Eiers (over 'potentie verhogende / mits gegeten / danwel leeggezogen / breekbare balletjes'), maar dat is te mager voor een, door Jelmar G. Geertsma overigens smaakvol vormgegeven, bundel.
Het erge is dat allerlei webwinkels, zoals bol.com deze recensies overnemen.
9 opmerkingen:
Het was geen artikel over de recensenten van NBD/Biblion (weet ik als auteur), maar over de betrekkelijk grote invloed. En hoe vervelend een slechte recensie altijd is, en hoe spijtig dat bibliothecarissen daar vervolgens blind op varen, uiteindelijk lijken me de recensies door hun afstandelijk goed bruikbaar als informatiebron. Misschien zou je als uitgever tegenwicht kunnen bieden door gericht reclame te maken bij bibliothecarissen. Bij mijn weten gebeurt dat nu niet.
Ik weet uit ervaring dat die recensies juist niet afstandelijk zijn. Ze geven een heel gecomprimeerde mening, nauwelijks onderbouwd (door de geringe ruimte) en daardoor werken ze juist fnuikend. Het tegendeel gebeurt ook: een nauwelijks onderbouwd stukje met een enthousiaste eindzin en meteen verkoop je meer dan honderd exemplaren.
Er hangt een pretentie van objectiviteit rond dit soort nonsens-beoordelingen. In dat korte idiote stukje over de poëzie van Tjitse Hofman betekent dat dat bibliothecarissen denken: oh, dat is een bundeltje voor op het podium, niet voor in de bieb. En weg is de verkoop aan de bieb en weg is een potentieel lezerspubliek.
Ik denk overigens dat bibliothecarissen niet zitten te wachten op spam van uitgeverijen.
Ik weet zo net nog niet of bibliothecarissen geen direct contact met uitgeverijen wilden. In het Bibliotheekblad-artikel dat ik citeer, zegt Kees Hamann (van de bieb in Vlissingen) te dromen van regionale beurzen waarop boekhandelaren en bibliothecarissen komen. In ieder geval bestaat de wens het systeem van aanschaffen te veranderen al lang, waarbij meer contact met de uitgever gewenst is. Dus wie weet.
En wat betreft Tjitse Hofman. Misschien heeft de recensent gewoon gelijk. En citeer je de volledige recensie? Los van een oordeel over de teksten mag je verwachten dat de recensent de auteur en het boek in een context plaatst. Dat is nu niet gebeurd.
Voor de regionale markt weet ik dat er hier een goede en geïnteresseerde bibliothecaris is (Douwe van der Bijl) die ook daadwerkelijk contact heeft met boekhandelaren en uitgeverijen én zelf leest én ook nog wel eens aanwezig is op literaire avonden. Die vertrouw ik het wel toe. Maar ik heb ook wel eens met bibliothecarissen gesproken die van toeten noch blazen wisten. Daar zijn er helaas meer van en die mensen geloven dat soort stukjes.
De recensie heb ik niet geheel geciteerd (ik ga er vanuit dat dat niet mag) maar er staat wel een link naar de volledige recensie op bol.com. Ik heb wel de zinnen geciteerd waar het om gaat.
Volgens mij zit er nog wel een follow up in.
Bij 'Ajaa' hebben uitgever en dichter het onheil over zichzelf afgeroepen, door op het achterplat Hofman expliciet 'podiumdichter' te noemen. De recensent heeft de achterplattekst gedeeltelijk overgenomen en misbruikt om een te vluchtige 'bespreking' in elkaar te flansen.
Maar... er is iets veel belangrijkers gaande. In bibliotheken is doorgaans weinig contemporaine poëzie aan te treffen. Niet omdat bibliothecaressen notoire poëziehaters zijn, maar simpelweg omdat de vraag naar dichtbundels vanuit het publiek te klein is.
Dáár verandering in brengen is veel essentieler dan het traditioneel gezift op recensenten of op het aanschafbeleid van bibliotheken.
Oké, maar hoe breng je daar dan verandering in aan?
Ik heb, toen ik nog achter de inkoopbalie stond bij De Slegte, weleens een partij ongebruikte, spiksplinternieuwe paperbacks ingekocht van een jongen die recensies schreef voor Biblion. Ja, die boeken zagen er ongebruikt uit.
Namen willen we.
Een reactie posten