De poëzie van de stad

Anton Scheepstra signaleert op zijn blog een wat merkwaardige manier van de stad Groningen om bezoekers te trekken. Bij de Volkskrant zat een foldertje, 8 pagina's, vierkant formaat, over de stad. De twee middenpagina's hebben als titel 'De poëzie van de stad'. Heel mooi, niet over klagen: eindelijk eens goede promotie.


Mmmh.

Nou, een klein beetje klagen mag zeker wel. De inleiding van de twee bladzijden is als volgt:

Van Kopland tot Rawie en van Vasalis tot Van Wissen, dichters hebben diepe sporen in de stad getrokken.

Diepe sporen in de stad? Ik weet niet precies waar dit beeld op slaat, maar het lijkt of Driek van Wissen met een tank door de stad is gereden. En ja ik snap dat Rawie (1951) en Van Wissen (1943) als boegbeeld van de stad zijn gekozen. Bij Kopland (1934) (Glimmen) kun je nog zeggen dat hij zijn leven lang in de stad heeft gewerkt, maar Vasalis (1909), die wordt meestal toch tot Drenthe gerekend?
Op de rechterpagina staat ook nog een gedicht van Van Wissen en een piepklein fotootje van de Dichter des Vaderlands. In de rechterbenedenhoek vinden we zowaar een aantal bundels, samengebonden door een lint met 'er gaat niets boven gro'. Drie bundels van Jean Pierre Rawie, twee van Vasalis, twee van Kopland en helaas heeft men niets van Driek van Wissen op de kop kunnen tikken.

Verder met de inleiding:

Waarom juist Groningen zoveel dichterlijk talent voortbrengt en aantrekt? De stad is een gedicht van zichzelf. Het onzegbare zit in onze genen. Het ongerijmde is ingebakken in het stratenplan. Sla open, snuif op en lees Groningen.

Je schaamt je toch helemaal kapot als je je nu nog dichter wilt noemen? Wat bedoelen ze met: De stad is een gedicht van zichzelf? Waarschijnlijk moet dat (het dichten om precies te zijn) te maken hebben met iets onzegbaars, want dat zit in onze genen. Dat moet een mislukte grap zijn. Groningers zeggen niet zoveel: dat lijkt dus op poëzie. Tenminste ik denk dat ze een grap proberen te maken. Daarna komt er namelijk nog een grap: ons stratenplan is ongerijmd!

Onder de inleiding volgt een rijtje boekhandels. Meteen de eerste is fout geschreven: 'Van de Velde - Athena' moet zijn: Van der Velde. Of misschien heet de Groninger vestiging Athena's boekhandel Van der Velde , maar dat kan ik op de site niet terugvinden. Deze boekhandel is gespecialiseerd in 'literair'. Godert Walter is volgens de folder alleen gespecialiseerd in Groningana, en die beschrijving doet de winkel nogal tekort. Selexyz (Selexyz Scholtens volgens mij) is gespecialiseerd in 'bijna alles'. Verder valt op dat er veel boekhandels niet genoemd worden (Riemer & Walinga, Wolters, alle antiquariaten), maar een misser lijkt mij de opname van boekhandel Dikke Trui die al jaren (jaaaaaaaaren) niet meer zo heet. De zaak heet nu De wijde wereld, dacht ik.

Op de linkerpagina nog een plaatje van de Groninger Designschool en de pisbak van Erwin Olaf alleen is die pisbak net weggehaald om gerestaureerd te worden.

Op de rechterpagina nog reclame voor een tentoonstelling van De Ploeg in het Noorderlijk Scheepvaartmuseum (interessant, maar weinig poëtisch). Ook vinden we nog een foto van een gedicht onder een brug: 'ontwerp Peter de Kan gedicht van Werkman'. Werkman? Toch niet Nina Werkman? Pas als je op deze site gaat kijken, weet je dat het om een klankgedicht van H.N. Werkman gaat.

Helemaal rechts op de rechterbladzijde staat een piepkleine verwijzing naar de Poëziemarathon op 28 en 29 januari 2009, maar middenop de bladzijde een groter stuk over de plek waar iedere dichter hoort te zitten: de kroeg! Het stukje geeft weer een mooi inzicht in de denkwereld van folderschrijvers.

Beste stapplaats van Nederland
Met Café de Wolthoorn vorig jaar uitgeroepen tot het beste café van Nederland. Met de Drie Gezusters als grootste café van Europa. Met De Sleutel, De Kale Jonker, De Stadtlander, De Spieghel en al die andere legendarische lokalen (klinken ze niet als een gedicht?) mogen we Groningen rustig de beste stapplaats van Nederland noemen. Met de meest ruimhartige openingstijden, bovendien!

Nou poëzieliefhebbers: allemaal naar Groningen waar je je tot vroeg in de ochtend kunt klemzuipen, waar je niet meer kunt pissen in onze mooie pisbak en waar je niet meer kunt luisteren naar Vasalis (dood) en H.N. Werkman (dood) en helaas kun je ook niet meer naar boekhandel Dikke trui, maar als je goed om je heen kijkt zie je allemaal diepe sporen die dichters hier hebben getrokken.