Yvonne Kroonenberg is een ongelooflijke schrijfster en Armando ook. Allemaal op radio Selexyz.
Martin Ros begint eerst een beetje te tetteren over een hervormingsdag waar hij bij is geweest, zonder dat het iets met een boek te maken heeft.
- Selexyzpresentator: U verrast me een beetje met dit verhaal, want ik zie de link met Armando of Yvonne Kroonenberg nog niet.
Armando - Eindelijk, Berlijn, Gedichten 2009
- Hij is een geweldige wandelaar. Dan trekt-ie z'n beste schoenen aan die die bij Piet van den Brul gekocht heeft, denk ik.
- Hij is nu tachtig hè. Hij sukkelt daar een beetje rond in Amstelveen.
- [Ros leest een stukje voor om te laten zien hoe Armando over het landschap schrijft, maar volgens mij is dat een stuk uit het voor- of nawoord. cp]
- [Voordat Ros zich weer verliest in beschrijvingen van de Tweede Wereldoorlog schakelt de presentator snel over naar een ander boek. cp] Selexyzpresentator: Omwille van de tijd, dit was de bundel Berlijn, maar u heeft ook de bundel Eindelijk meegenomen. Wat is dat voor boek? Dat Eindelijk dat zijn dus gedichten. Selexyzpresentator: Aha. Nee pardon, dat zijn dus korte stukken.
- Armando ziet er deftig uit met zo'n snor: het lijkt net of hij ook bij de beweging hoorde. Nee, dat hoorde hij natuurlijk helemaal niet.
Yvonne Kroonenberg - Was hij in de aanbieding?
- Zij is dus een vroege feministe. Ik haar heel vroeger al gekend.
- Je zou haast kunnen zeggen: Carmiggelt is dood geloof ik en die wordt niet meer gelezen. Het is verouderd. Selexyzpresentator: Dat eerste in ieder geval.
- En zij schrijft over hoe de mensen nu zijn. Ook die gezinnen, met die lelijke vrouwen, hè. Die vrouwen worden allemaal na vijf zes jaar heel lelijk.
- Ongelooflijk boek vind ik het. Ik vind dit een ongelooflijk slikkend [?, cp] hahahaha! Het is ongelooflijk! Het is ook, ze heeft het ook over die middelen hè, die gebruikt worden, Prozac en andere middelen, ook die dingen om een stijve te krijgen, hoe heet dat ook alweer? Die kun je tegenwoordig in allerlei clubs meteen kopen voordat je naar binnengaat. Selexyzpresentator: Viagra heet dat. Viagra!
7 opmerkingen:
Ik begin die presentator steeds meer te waarderen. Jouw doorzettingsvermogen om dit alles te blijven boekstaven is op z'n minst intrigerend.
Overigens zou ik ook wel inzicht willen hebben in de relatie tussen dit programma en de verkoopcijfers van Selexyz, voorzover meetbaar.
En nu ik toch van de hak op de tak bezig ben: ingezonden brief van Thomese in de NRC van gisteren gelezen? Zelden zo gelachen.
@ Lili: volgens Selexyz waren de resultaten niet meetbaar.
Ja die brief van Thomése is vermakelijk. Wat vinden er toch rare literaire discussies plaats de laatste tijd.
Ik vond het anders een beetje zwak van Thomése, om weer aan te komen zetten met het onderscheid tussen personage en verteller. (Lees Thomas Vaessens, die uitlegt waarom dat cliché alle kracht uit de literatuur haalt.) En trouwens, als je minstens twee boeken in zo'n machostijl schrijft, dan geef je toch duidelijk uiting aan een machokantje van je karakter?
Let wel: ik ben daar niet tegen. Integendeel, in een boekenlandschap dat wordt gedomineerd door vrouwen (als lezers, als uitgevers, als critici) is het een verademing dat er weer een paar boeken verschijnen waar heteromannen ook iets aan hebben. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat alleen Herman Brusselmans dat gat in de markt vult? Of is het werkelijk de bedoeling dat De Doorsnee Vent de nieuwe Margriet De Moor gaat lezen?
Zwak, hoor, van die dames-critici, om maar meteen het vrouwonvriendelijkheidsargument van stal te halen.
...het onderscheid tussen personage en AUTEUR, bedoelde ik. Verteltechnische lapsus.
(En dan ben ik zelf nog niet eens hetero, moet je weten. Ik zet me zomaar belangeloos in voor een bedreigde minderheid, jazeker.)
@ Mark: dank voor je belangeloze inzet. Sinds de dood van Jan Wolkers missen we inderdaad een echte machoschrijver in de literatuur. We moeten een beweging oprichten voor de echte Vent in de literatuur.
(Ook geheel belangeloos)
En dan zeker ook weer een nieuwe Vorm of Vent discussie? Het meest ontregelend (en daardoor aardig) zou natuurlijk zijn als de Nieuwe Vent een vrouw bleek.
Lang heb ik zelf gedacht dat Andreas Burnier een man was en Evelyn Waugh een vrouw. Tssss.
Een reactie posten