Stefan Nieuwenhuis op Twitter:
Tjee. Wat een gedoe eigenlijk. Ik ben er even helemaal twee minuten stil van.
Robert Vuijsje op Twitter:
Wat toepasselijk, het is net de oorlog zelf: iedereen rent weg, de koninklijke familie voorop. En daarna nog het lef om terug te komen.
Nico Dijkshoorn op Twitter:
Holland op zijn smalst. Met een hele dam vol Onze Helden eren en weghollen als er iemand een scheet onder zijn arm laat.
Chrétien Breukers (als de Contrabas Assistent) op Facebook:
Een gillende man tijdens de dodenherdenking. De revolutie en Nederland, het wordt nooit wat.
Cees van der Pluijm in reactie daarop op Facebook:
Wat zouden ze de man betaald hebben om mee te werken aan dit charme-offensief? De gierigheid van de Oranjes kennende kan het nooit veel zijn.
Willem Thies in reactie op Facebook:
Wat me ook opviel: dat het incident werd aangegrepen om te zeggen hoe 'onverzettelijk' Nederlanders zijn, hoe onverzettelijk de koningin en de haren en het publiek zich hadden gedragen/opgesteld. Zo van: 'Wij laten ons er niet onder krijgen, wij laten ons niet kennen, wij blijven gewoon heldhaftig *staan*, fier en onvervaard.' Mijn god! Er *... Lees verderschreeuwde* iemand in het publiek, iedereen stoof als angsthazen uiteen, elkaar (met name kinderen) daarbij vertrappend, de ellebogen gebruikend. De koninklijke familie ging er op een drafje (want monarchen rennen niet) vandoor, geflankeerd door lijfwachten. En toen het 'sein veilig' was gekomen, kwamen ze schoorvoetend terug, sommigen uit het publiek met natgehuilde wangen, heftig snikkend... onverzettelijk? heldhaftig? zo onverzettelijk en heldhaftig als in de meidagen van 1940, ja! en de vijf bezettingsjaren die daarop volgden (waarin verzet een marginaal verschijnsel bleef, en collaboratie veel algemener). Het hele incident zegt erg veel over de Nederlandse volksaard: zichzelf op de borst kloppen en heldhaftig noemen omdat men terugkeert op een positie (waar men zo-even wegstoof), omdat er niets aan de hand blijkt...
Erik Jan Harmens op Facebook:
De pleuris geschrokken omdat iemand die ik hoogacht op de Dam was en bijkans werd verpletterd. Even een bijkomliedje.
Gerwin van der Werf in reactie op Facebook:
Na K-dag 2009 is er nu 4 mei 2010. Let op, we kunnen wachten op de volgende gek die zijn ultieme egotrip, zijn hoogstpersoonlijke "tv-moment van het jaar" zelf gaat vormgeven. Walgelijk.
Erik Nieuwenhuis op Woordsoep
Het is heel eenvoudig: als je besluit een drugsverslaafde mafkees - zoals er 10.000 in de straten rond de Dam scharrelen - vrij te laten rondlopen, dan loop je het risico dat hij de vos wordt die alle kippen in het hok laat opvliegen. Dat is een van de consequenties van de manier waarop we in Nederland ‘vrijheid’ definieren.
2 opmerkingen:
Nou als dit de stand van zaken is onder de schrijvers in Nederland, dan hebben we ook daar al niet veel meer van te verwachten. Ik vond er slechts één die naar mijn mening de spijker een beetje op zijn kop slaat.
Wat mij opvalt is: Beetje afzeiken en anderen belachelijk maken is heel makkelijk. En sommige van deze schrijvers laten zien weinig historische kennis van de 2e wereldoorlog in Nederland te hebben. En bovendien, ik ken de meesten niet! Hebben ze wel eens een boek geschreven??? Of zijn ze redacteur van een schoolkrant???
Ja, laat ik hun manier van schrijven ook maar eens gebruiken.
Een reactie posten