Ik keek door het raam van de balkondeur en zag daar een mees heel erg hard bezig met het slopen van mijn deur. Moedwillig. Hij keek mij nog door het glas aan en weigerde weg te vliegen, terwijl ze normaal bij het minste of geringste wegvluchten. Pas toen ik hard op de ruit tikte, vloog hij weg, alsof ik de ordeverstoorder was.
Aan de buitenkant zag ik de enorme schade die het beest had aangericht. Bijna door de hele plank heen. Als ik van binnen hard duw, dan gaat mijn vinger erdoorheen. Ik heb de boel eerst maar gekit om erger te voorkomen en de mees op aftsand te houden.
7 opmerkingen:
Wat hard, Coen! Als ik een koolmees was, zou ik ook denken dat dat rotte deurtje van jou een nestkastje was waar jij per ongeluk een te klein openingetje in gemaakt had.
Toe, hang toch een pindanetje op! En een echt nestkastje, dan ben je van het hele gedonder af. Ze brengen een hoop gezelligheid.
"Koolmezen zijn uitzonderlijk baldadig", zegt de Wikipedia al:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Koolmees
Dat artikel zou je moeten lezen, Zoen, teneinde deze geduchte tegenstander te leren kennen. Want wat wilde hij eigenlijk? Inbreken lijkt me stug en een nest bouwen ligt in dit versomberende jaargetij ook niet erg in de rede. Zaten er misschien al overheerlijke insecten in dat hout? In dat geval mag je blij zijn dat je Woody Woodpecker niet aan je deur had.
edit: Zoen = Coen
(Dat blinde typen van me ook altijd.)
@ Marjan: heb vandaag een nestkastje gekocht (wat ben ik toch een dierenvriend)
@ Gelkinghe: wat een monster. Zoen terug.
Ook een Zoen voor Coen van mij, tevens namens de voormalig dakloze koolmees.
In oktober zoeken ze namelijk altijd een overnachtingsplaats, Gelkinghe, roddelkont.
Tuig is het. Die vogels moeten zo snel mogelijk weer terug naar hun eigen land.
Of vraag een nestkastje aan Sinterklaas.
Giny
Een reactie posten