hij hem

hij hem
Nu in de winkel

maandag 28 oktober 2013

Kroniek Leeuwarder Courant: Knuffelbaar

Knuffelbaar

‘En nou ik weg,’ zei Piet gehaast. ‘Ik harrrd lopen weg. Jij lekkerrr peperrrnoten eten. Jij goed jouw best doen en niks verrrgeten. Dag kabouterrr, grrroeten van baas!’ zegt Zwarte Piet in Paulus [de Boskabouter] de hulpsinterklaas. Je hoeft in de literatuur niet heel ver terug te gaan om te zien dat krompratende Zwarte Pieten zijn afgeleid van stereotypen. Ik ben wel voor Pieten in alle kleuren van de regenboog. Kinderen hebben een ruime fantasie en die kunnen dat vast wel aan, volwassenen niet. Alles beter dan een Kerstman die op de Noordpool woont en in een arreslee die door de lucht vliegt. Dat gelooft toch niemand?

De website The Post Online heeft drie jonge, Amsterdamse schrijvers uitgeroepen tot de nieuwe Grote Drie: Joost de Vries ('de nieuwe Mulisch'), Thomas Heerma van Voss ('de nieuwe Hermans') en Philip Huff ('de nieuwe Wolkers'). Waar de nieuwe Gerard Reve is gebleven is een raadsel. Op een YouTube-filmpje gaan de drie mannen een potje tennissen. De verslaggever probeert er wat van te maken: 'Dit is een iconisch moment, jongens.' Het is vooral een ironisch moment. Een harde polemiek dan, zoals vroeger? Joost de Vries: 'Philip is een van de meest knuffelbare jongens die hier rondloopt in de grachtengordel en Thomas is een buitengewoon vriendelijke, rustige jongen. Ik denk dat we allemaal wel kunnen uithalen. De kogels zitten in de kamer, maar de reden om te schieten is er nog niet geweest.'


Simon Carmiggelt is hot. Niet alleen staat de bundel Gedundrukt in de bestsellerlijsten, er wordt ook een film gemaakt over de geheime verhouding tussen Renate Rubinstein en de schrijver. De film over de passie tussen twee oudere mensen gaat niet Kronkels heten, maar Sarphatipark. In dat parkje wachtte hij vaak op een bankje tot het tijd was. Hij schreef er ook wel eens over, volgens biograaf Henk van Gelder, maar dan veranderde hij de plek uit veiligheidsoverwegingen in Wertheimpark. 'Ik was altijd ruim een uur te vroeg en dan ging ik hier, in het parkje, wachten tot ik aan mocht bellen. Eigenlijk waren dat mooie uren. Ik was bijna bij haar.'

Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 26 oktober 2013.

Geen opmerkingen: