Ik kom uit een familie waarin hoogtijdagen gevierd werden. Verjaardagen, huwelijksjubilea; het leven zit soms tegen, maar je viert dat je elke horde gehaald hebt. Ik kwam er pas later achter dat er heel veel mensen zijn die belangrijke data geruisloos laten passeren. Sterker nog, bij meer dan de helft van mijn vrienden worden verjaardagen niet gevierd.
Op de bovenstaande foto uit 1979 zijn mijn opa en oma uit Wijhe (daarom opa Wijhe en oma Wijhe genoemd) 40 jaar getrouwd. Dat zijn momenten waarop er een zaaltje gehuurd werd, iedereen een stukje of een lied instudeerde en er een hele avond geschonken werd tot om middernacht de kadetjes met kaas werden uitgedeeld.
Op gewone verjaardagen, mijn opa was jarig op 13 maart, kwam iedereen thuis langs. Toen wij nog op de lagere school zaten, werden we vaak eerder opgehaald van school en in de auto naar Wijhe gereden. Daar was mijn moeder meestal al om te helpen. Mijn tante kwam helemaal uit Haarlem (dat lag toen nog aan de andere kant van de wereld). Wat herinner je je? De zussen van mijn opa: tante Wil, tante Mien en tante Anna (de liefste). Ik hoop niet dat ik iemand vergeet. Ze dronken nog advocaat of vruchtenbowl. Het liefst doorzichtige bowl, want als je er kersen indeed dan verkleurde de hele boel en had je kans dat er toch iemand zijn gebit brak op een pit.
Of er veel mannen aanwezig waren op zo'n verjaardag weet ik niet meer. Meestal werden er ziektes besproken. Afijn zo'n fase waarin iedereen terechtkomt als je je verjaardag maar blijft vieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten