Frankfurt, wir sind da

Woensdag naar Frankfurt vertrokken en vandaag weer teruggekomen. Met een Koreaanse auto gereisd omdat dat land dit jaar het gastland was op de Buchmesse. Donderdag dus de hele dag de tijd om over het beursterrein te lopen. Veel Koreaans gedoe op het binnenplein waar opeens als priester verklede types rondliepen, als priester verklede types Koreaans eten verstrekten en Koreaanse priesters in opleiding die geblinddoekt en met blote voeten een appeltje van een zwaard konden schoppen.
Gelukkig stond er ook een grote stand van de Brockhaus encyclopedie waar je gratis taart en koffie kon krijgen.


Maar het ging natuurlijk om de boeken. Belangrijkste plek was hal 6.0 waar de Nederlandse uitgevers zaten op hun vertrouwde plekken, alhoewel Oscar van Gelderen nu wat verderop zat bij FMG en Japser Henderson in een ander hokje bij Nieuw Amsterdam (die zullen volgend jaar wel een wat grotere stand krijgen).


Uitgever Peter ten Hoor staat hier voor de stand van de Bezige Bij en vraagt zich af wat die hele toko nou moet kosten, terwijl Jan Siebelink er ietwat verloren bijzat. Dat zie je trouwens wel vaker: het wemelt er van mensen die druk druk druk zijn of druk druk druk doen in hun pakjes en soms struint daar een verdwaalde gast tussendoor: die verdwaalde gast is dan meestal een schrijver.
Dat gold niet voor Bart Moeyaert die in een opvallend vrolijk pak aanwezig was bij de Querido-stand. Ik zag helaas geen kans om hem aan te spreken.

Naar boven gegaan voor de doorlopende tv-show van het ZDF Das blaue Sofa waar enorm veel bezoekers en fans kwamen voor Nick Hornby die werd geïnterviewd over A long way down. Hornby werd begeleid door een bitse perschef die iedereen na afloop wegduwde toen Hornby langer dan vijf minuten signeerde. Ik kreeg de indruk dat Hornby nog wel tien minuten wilde doorgaan, maar deze dame was zo resoluut dat je hem zag denken dat hij maar geen ruzie met haar moest maken.

Het was inmiddels tijd voor een ander hoogtepunt op de blauwe sofa. Wladimir Kaminer en zijn vrouw kwamen vertellen over hun nieuwe boeken. Olga Kaminer heeft een boek geschreven over haar leven met katten (Alle meine Katzen), maar las piepend en knarsend in het Duits voor. Gelukkig relativeerde haar man regelmatig het gesprek met een grap.

Terug naar 6.0 voor een kop koffie met Lex Jansen van De Arbeiderspers die vertelde dat hij drukker was dan andere jaren. Vooral met de verkoop van Anna Enquist zag ik op zijn overvolle schema.
Daarna de immer aimabele Vic van de Reijt onze folder gegeven omdat hij vorig jaar zo ruimhartig was om ons een boek van Jim Heynen te laten vertalen (dat als het goed is volgende week van de persen rolt). Hij was net terug van een bezoek aan Mary Bisbee-Beek (Director of Publicity, Foreign Rights Manager zegt haar visitekaartje) die jarenlang de buurvrouw was van Jim Heynen en nog steeds regelmatig contact met hem heeft. Haar hebben we dus ook maar meteen opgezocht in de grote Amerikaanse hal 8.0 waar ze de kleine The University of Michigan Press vertegenwoordigt.

Na een dag ben doodop en je vraagt je af hoe mensen thuiskomen die een week Buchmesse achter de rug hebben. En wat snak je naar een goed boek.