hij hem

hij hem
Nu in de winkel

woensdag 28 maart 2007

Recensie LC: Elle van Rijn - De tragische geschiedenis van mijn succes

'Goh,' 'Yes!', 'Aaahhhh.'

Sinds Arthur Japin, die in 'Onderweg naar morgen' speelde, kun je een roman van een soapster niet ongelezen aan je voorbij laten gaan. Wie weet duikt er opeens weer een talent op. Wie de debuutroman van 'Goede Tijden, Slechte Tijden'-actrice Elle van Rijn leest, weet dat zij niet de nieuwe ster aan het literaire firmament zal worden.

'Life is larger than soap!' schreeuwt de uitgever op de achterflap van De tragische geschiedenis van mijn succes in een poging nog iets te maken van dit pak papier. Max, een vrouw van in de dertig, werkt bij haar oom op een verzekeringskantoor. Ze heeft het daar niet naar haar zin, maar door het dagelijkse werk is ze wel uit de goot gekomen. Max heeft namelijk een wilde tijd achter de rug, met drugs, maar daar wordt verder niet veel over verteld. Nu wil ze acteren. Met de hulp van een vriendin (type gek wijf), een homovriendje (type weet veel van kleren) en haar nieuwe minnaar (type ideale schoonzoon) weet ze een rolletje te krijgen in een commercial en een soap.
De verdieping moet komen van een verhaallijn waarin haar geestelijk minder valide broer een rol speelt. Die zit al jaren in een inrichting nadat hij door de ouders van Max is verstoten. Max is toevallig achter zijn bestaan gekomen. Vooral de moeder krijgt het zwaar te verduren onder de aanvallen van haar dochter en dat komt slecht uit nu ze te horen heeft gekregen dat ze kanker heeft. De vader van Max is al jaren dood.
Nou, daar is met enige moeite nog wel iets van te maken door iemand die kan schrijven. Niet door Van Rijn, met haar personages van bordkarton. Max is bijvoorbeeld een hysterische tante die je volstrekt koud laat. Alle emoties worden benoemd om in ieder geval niets aan de fantasie van de lezer over te laten. Bovendien praat het mens continu op een kleuterniveau met uitroepen als: 'Goh,' 'Yes!', 'Aaahhhh.', 'O fuck,', 'Kut kut kut.' Je vraagt je af waarom haar ouders haar niet in de inrichting hebben gezet.
De roman met een gemiddelde zinslengte van acht woorden is verder volkomen voorspelbaar. Alleen het motto is wel aardig, maar dat is dan ook van Shakespeare. De driehonderdvijftig bladzijden die volgen, zijn volstrekt overbodig.

COEN PEPPELENBOS

ELLE VAN RIJN: De tragische geschiedenis van mijn succes. Contact, Antwerpen, 376 blz. €17,90.

Eerder verschenen in de Leeuwarder Courant op 17 november 2006

Geen opmerkingen: