hij hem

hij hem
Nu in de winkel

woensdag 27 juni 2007

In de tussentijd 12

Stralende dag 1
- Het is net zoiets als onder de zonnebank, maar dan anders. Vandaag de eerste bestraling gekregen. Had het nieuwste brievenboek van Reve meegenomen voor het geval ik lang moest wachten, maar ik kon meteen doorlopen (en ik was nog wel twintig minuten te vroeg).
Opnieuw vrouwen die me hielpen. Is de afdeling radiotherapie het glazen plafond voor vrouwen in de medische wereld? Gelukkig waren het deze keer weer aardige vrouwen. Heel belangrijk als je ziek bent: aardige mensen.
Ze legden me vast aan mijn tattoocoördinaten, sjorden nog wat om me precies klaar te leggen en vertrokken toen uit de ruimte.
‘Als je een hoestbui krijgt, moet je even je hand opsteken.’
Worden opeens je darmen bestraald; dat kan natuurlijk niet.
- Het UMCG is een groot, efficiënt en clean gebouw. Heel anders dan het Martiniziekenhuis hiervoor. Dat gebouw staat op de nominatie gesloopt te worden. Toen ik er vijf weken geleden (op de kop af) uitkwam, wist ik niet wat langer zou bestaan: het Martiniziekenhuis (locatie Ketwich Verschuur) of de onlangs gedebuteerde dichter Coen Peppelenbos. Inmiddels heb ik er wel vertrouwen in dat ik de sloop van dat ziekenhuis mee zal maken. (Deo Volente, zou Reve erachter zetten.)
Het Martiniziekenhuis is absoluut niet efficiënt en clean. Het is zo verouderd dat je de ziektekiemen in polonaise door de gang ziet dansen. Daarnaast is het ook een heel menselijk ziekenhuis. Verplegers en artsen hebben er hun eigen hoekjes gecreëerd: planten neergezet, boekjes op schapjes gelegd (Botje en Botje) en oude legpuzzels een tweede leven gegeven.
In het UMCG moet je eerst naar Radiotherapie achterin het ziekenhuis en dan nog een kelder in via een akelig betonnen trapje. Je hebt echt het gevoel dat je in een bunker terechtkomt. Beneden vind je dan weer een wachtkamer geverfd in geruststellend geel, met verontrust zwijgende medepatiënten.
- Je ligt onder een soort reuzenmicroscoop. Dat ding draait ook nog 180 graden om je heen en maakt dan zo’n twintig seconden een zoemend geluid. Twee keer BZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ. Dat was het. Niet gehoest. Tot morgen.
- Diane toonde me vorige week de site die ze met enkele mensen van LineUp (de zaak van Peter) had gemaakt voor radiotherapie. Er zit ook een fotoreportage op van de ct-scan tot en met de bestraling.
Er staan ook interviews op met de mensen die er werken. Die gaan voornamelijk over hun werk. Ik wil juist weten of die mensen een hobby hebben. Houdt mijn radiotherapeut van katten of honden? Leest hij wel eens een boek (Komt een vrouw bij de dokter)? Rookt hij?
- Op de fiets weer naar huis. Er is iets gebeurd, maar wat?

Geen opmerkingen: