Komt een man bij de dokter, deel 26.
- Vandaag de eerste controle bij de radioloog van het UMCG. Voor kankerpatiënten schept dat een onzekerheid die vergelijkbaar is met een controle bij de tandarts. Alleen voelt het honderd keer zwaarder. De controles zijn de lichtbakens in de mist van van je toekomst. En bij dat lichtbaken wil je gecontroleerd worden, gerustgesteld worden en met een opgeruimd gevoel naar huis gaan. Net zoals je na een controle bij de tandarts fluitend weggaat nadat hij heeft gezegd: 'Geen gaatjes.' Alleen ben je als kankerpatiënt honderd maal meer opgelucht.
- Om 13.00 uur had ik mijn afspraak. Om 13.06 stond ik alweer buiten.
- Om de tandartsvergelijking maar door te zetten: naarmate de datum van een controle dichterbij komt, voel je meer: hier hangt wat los, daar zit een karteltjes, is dit nu een breuk? Datzelfde gevoel heb je dus voor de controle bij zaadbalkanker. Voel ik me daar niet een vage pijn of druk in de overgebleven bal? Zit daar misschien ook kanker in? Begint het hele circus weer opnieuw?
- De radioloog blader wat in de papieren. Hij zoekt een website op waar diagnoses en vervolgtrajecten over kanker op staan. Dat deed hij de eerste keer ook al. Mijn radioloog is misschien heel goed, maar het ziet er toch een beetje uit of een kok uit een driesterrenrestaurant zijn menu samenstelt vanaf een internetadres.
Na twee minuten vraagt hij of er nog klachten zijn. Ik vertel iets over vermoeidheid en de vage klacht en mijn angst voor nogmaals kanker. De radioloog vindt geen reden tot paniek: hij heeft nog nooit meegemaakt dat iemand gelijktijdig in twee ballen kanker kreeg. Kanker zaait uit via de lymfeklieren en juist de (preventieve) bestraling heeft verdere verspreiding moeten voorkomen. Maar echt zekerheid krijg ik pas in oktober bij mijn bezoek aan de uroloog. Dan worden foto's gemaakt.
'Eigenlijk is deze controle een beetje overbodig?' vraag ik en hij moet inderdaad toegeven dat hij niet zoveel meer kan dan de diagnose van een scherm aflezen. Naar mijn lichaam wordt niet gekeken, naar mijn vage klachten wordt niet doorgevraagd (als u zich echt ongerust maakt, dan moet u maar een afspraak met de uroloog maken) en iets nieuws hoor ik niet.
Enkele minuten later zit ik alweer op de fiets naar huis. Niet fluitend.
9 opmerkingen:
Manneke, laat dan ook weten wanneer je moet. Dan ga ik mee.
Kunnen we samen proberen muziek te maken. Ongeacht de nietszeggende bezoekjes. Ga ik oktober dus mee hé.
kk
Coen, erg vervelend voor je dat het na 13.00 uur nog zo mistig is gebleven en deze baken slechts een schijnverwachtig had gecreëerd!
"De mens lijdt het meest...." is jou zeer zeker bekend. Wellicht dat de slotregels een klein baken voor je kunnen zijn.
Sterkte en hopelijk gauw weer fluitend en onbezorgd!
wd
Daar werd je dus ook niet veel wijzer van.
De weeklezer
Ik ken de heer KK niet maar het lijkt me een zeer goed idee wat hij hier oppert.
Coen, volgende keer níet meer in je uppie naar dergelijke controles en KK's voorstel accepteren!
wd
Ik zal het doen!
Oké, niet fluitend op de fiets, maar wél fijn naar huis!
Coen, wat ik me afvraag - serieus hoor - is of je net als bij borstkanker waarbij een mastectomie gedaan is, een soort silliconenbal kunt krijgen. Voor het evenwicht, zeg maar.
Ja, dat kan. Ik dacht dat ik dat ook meteen zou willen laten doen, maar na de operatie en de bestralingen dacht ik vooral: even niet snijden in dit lijf.
Sterkte ermee Coen!
groet, Suze
Een reactie posten