In de tussentijd 28

- Een gewone ordinaire vrijdag. Eerst 's ochtends naar de uitgeverij. We zijn al bezig met het voorjaar van 2008 (als iemand nog een bestseller in de kast heeft liggen, dan moet ie nu opgestuurd worden). Tussen de middag al wijn, fris en borrelnoten ingeslagen en naar de bibliotheek gebracht, want ´s avonds presenteert Remco Ekkers zijn nieuwste dichtbundel.

- Daarna naar huis, snel naar de mail om te kijken of er alweer nieuwe stemmen zijn uitgebracht. En jawel hoor. Zal over de hele dag meer dan zestig mails ontvangen.
- Om twee uur naar het Martiniziekenhuis voor de controle bij de specialist. Eerst wat Inburgeringscursussen droppen bij boekhandel Wolters aan de Verlengde Herenweg en dan een half te vroeg aanwezig zijn in de wachtkamer. Mijn specialist was een half uur uitgelopen, zodat ik een uur heb kunnen lezen in Mim van A.F.Th. van der Heijden, een deel in de Harry Mulisch wordt heel erg oud reeks en het enige deel dat lovende recensies kreeg. Ik vraag me af waarom. Ongeloofwaardig plot, ongeloofwaardige dialogen.
Echt lekker lezen is het niet als achter je een tijdlang een echtpaar zit waarvan de man zoveel vocht in de longen heeft dat je bij elke ademhaling van hem denkt dat de douche zal aangaan.
Routineonderzoek bij de specialist. Vragen, betasten, gadegeslagen door een studente. Bloed dat de vorige keer was afgetapt, was goed. Het halve ziekenhuis weer door voor een longfoto. Afdeling Radiologie. Blijft een enge plaats. Het is een standaardonderzoek, maar in je achterhoofd spookt het woord ´uitzaaiingen´. Voor mij was dit de eerste keer dat er een longfoto gemaakt werd. Stelt niet veel voor. Tegen een koud, ijzeren ding aanstaan met je borst, dan nog een keer zijwaarts en klaar. De laatste keer in deze locatie van het Martiniziekenhuis. De volgende keer mag ik naar de nieuwbouwlocatie. Eind januari.
- Terugfietsen naar de stad. Eerst de beker met inscriptie ophalen voor Jeroen Brouwers bij medaillehuis Suurd, dan terug naar de uitgeverij. Naast boekhandel Selexyz Scholtens hoor ik lawaai. Ik kijk naar boven en zie Emiel Matulewicz gedichten van een balkon schreeuwen. Hij is onderdeel van een festival dat stadsdichter Rense Sinkgraven heeft bedacht, Poëzie pakt de stad in. Emiel schreeuwt net als negen collega´s elders in de stad zijn gedichten naar het verbaasd opkijkende winkelende publiek.

emiel matulewicz
Uploaded by coen_peppelenbos

Ik zou oorspronkelijk ook meedoen, maar moest voor deze middag afzeggen en heel erg vind ik dat niet. Ik zou me toch verloren hebben gevoeld op zo´n balkonnetje. Iets verder op, op de hoek van de Vismark zie ik Ellen Deckwitz.

- Presentatie van Opgewekte en nuttige gedichten van Remco Ekkers in de Wolters-Noordhoffzaal van de Openbare Bibliotheek. Meer dan veertig man. Mister Bieb, Douwe van der Bijl zorgt ervoor dat de beveiliging moet uitrukken omdat hij zelf het alarm laat afgaan. Remco wordt geïnterviewd door Wouter Godijn. Die probeert Remco te laten zeggen dat hij metafysischer is dan hij denkt. Zou interessant zijn om eens over door te gaan.


Na afloop drinken we de flessen wijn leeg en eten we de borrelnoten op. Onder de aanwezigen Inge Kappert van Doe Maar Dicht Maar, Corrie (en Harrie) Boin van Dichter bij Foltz en Jan Glas die na een balkonschreeuwmiddag ´s avonds ook nog de tijd vond voor een Bertolt Brecht-imitatie.