'Er is weinig aan de lente veranderd is kortom een melancholische, nuchtere, lyrische en mystieke bundel. Maar ook is de bundel grappig, filosofisch, erudiet, plat en experimenteel. En dat allemaal tegelijk. Dat maakt deze bundel ongrijpbaar, en rijk, en het lezen ervan een telkens herhaald avontuur.'
Met deze klaroenstoot eindigt Edwin Fagel zijn recensie over Er is weinig aan de lente veranderd van Jane Leusink. Zie voor de hele recensie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten