Matthijs van Nieuwkerk: Je hebt je ooit genoemd, ook hier aan tafel, de befkoning van België, hè?
Herman Brusselmans: De beste beffer van Vlaanderen eigenlijk.
MvN: Dat was twee jaar geleden. Is daar iets in veranderd?
HB: Ja, ik bef niet meer.
MvN: Nee?
HB: Nee.
MvN: Is daar een goede reden voor?
HB: Eh, m'n vrouw die wil niet meer.
MvN: Nee?
HB: Nee. Ze is feministisch geworden en wil geen orgasmes meer.
MvN: Is dat voor jou een teleurstelling of haal je opgelucht adem?
HB: Ik was het zat om te beffen, ja. Als je, als je toch drieëndertig jaar op regelmatige basis gebeft hebt...
MvN: Wat is regelmatige basis?
HB: Twee keer per dag.
Georgina Verbaan: Maar je krijgt misschien op een gegeven ogenblik ook moeite met gewone dingen als eten en drinken omdat je rsi aan je tong hebt.
HB: Ik hoor niet wat je zegt, want ik zit net te denken dat ik jou wel zou willen beffen eigenlijk.
GV: Nou, ik vind dat een verlokkelijk aan..., maar ik heb net je vrouw ontmoet bij het sigaretten roken, dus ik sla effe over.
HB: Ja, oké.
MvN: Lukt dit wel vaak Herman, deze zeer directe, voor ons Nederlanders, zeer directe techniek hè, lukt dat wel eens?
HB: Dat lukt ja.
MvN: Dus je spreekt een vrouw direct aan zoals je net bij Georgina [?]
HB: Zo moet je het doen, Matthijs. Hoe moet je het anders doen? Niet van: hoe heet je en heb ik je ooit al gezien enne dag moeder en zoon. Nee, gewoon vragen, recht op de man af: zullen we even beffen? En één op de honderd keer lukt dat wel hoor.
Etc. Het gaat ook nog over het haar van Brusselmans en snookeren.
2 opmerkingen:
Tsja... Wonderlijk gesprek. Daarentegen vond ik de discussie tussen Saskia Noort en Connie Palmen afgelopen week over bestsellers en 'vrouwenliteratuur' een stuk geslaagder dan de eerdere discussie tussen Koch en Heumakers. Opnieuw was Borst tafelheer, maar hij gedroeg zich een stuk aangenamer...
'het is een rare
middag en de gasten denken: gaan?'
Een reactie posten