Het is fijn dat er in de regio nog onafhankelijke journalisten schrijven voor dagbladen. Theo Hakkert van de Twentsche Courant Tubantia is zo iemand. Joep van Ruiten van het Dagblad van het Noorden is er ook één. Een authentieke stem onder de recensenten. Volg zijn blog Woest en Ledig.
1 Michaïl Sjisjkin – Onvoltooide liefdesbrieven
Een briefwisseling tussen twee geliefden gaat na de dood van de mannelijke correspondent gewoon door. Geschreven in een weergaloze stijl waarin hoopvol sentiment en ontmoedigende ellende elkaar in evenwicht houden, zoals in de beste Russische literatuur. Het woord leeft voort, ook als wij zijn gestorven. En zo lang wij lezen, is er hoop.
2 Frits van Oostrom – Wereld in Woorden
De 14de eeuw was een tijd van ziekte en rampen. Van verstedelijking en internationalisering. Van sterk groeiende informatieproductie. In zijn prachtig uitgegeven geschiedenis van de Nederlandse literatuur tussen 1300 en 1400 laat Frits van Oostrom zien hoe het intellectuele klimaat in een donkere tijd kan groeien, bloeien en boeien.
3 Wim Hofman – Van Aap tot Zip
Wim Hofman ontving het afgelopen jaar de Max Velthuijsprijs voor illustratoren van kinderboeken. Van Aap tot Zip bevat naast een keuze uit zijn beeldend werk ook een bloemlezing uit zijn poëzie en –proza voor kinderen. Sublieme introductie op het oeuvre van een dubbelkunstenaar met een volstrekt eigen toon, een eigen universum en bovendien een onweerstaanbaar gevoel voor humor.
4 Babel – Verhalen
Verhalen van Isaak Babel toont ons een meester in een vorm die het midden houdt tussen een zeer kort verhaal en een schets of miniatuur. En dan zo opgeschreven dat het doet denken aan wat veel later new journalism is gaan heten. Wat Babel (1894 – 1940) schrijft, is uit het leven gegrepen, het is rauw realisme met een teder randje, en omgekeerd.
5 Lars Fiske – Herr Merz
Originele stripbiografie over twee mannen die de gangen van de ongrijpbare kunstenaar Kurt Schwitters (1887 - 1948) nagaan, van Duitsland naar Nederland, Noorwegen en uiteindelijk tot in Engeland. Hoogtepunt wordt de gevormd door de tekeningen die de Noorse (strip)auteur Fiske maakte van de Holland Dada-tournee in 1923, geheel in de stijl van De Stijl.
6 Erik Harteveld en A.L. Snijders – Koude oorlog aan de IJssel
Als een geheim dossier vormgegeven roman in brieven, afkomstig uit de Sovjet-Unie en het gebied bij de IJssellinie, ooit gebouwd om het communistisch gevaar uit het Oosten tegen te houden. Met 'brieven' van A.L. Snijders, die in feite zkv's zijn. Maar vooral met verbluffende, ingenieuze vondsten van de duvelstoejager Erik Harteveld.
7 Ilja Leonard Pfeijffer – La Suberba
In het veelstemmige La Superba spaart Ilja Leonard Pfeijffer niemand, dus ook zichzelf niet. Hoofdpersoon is een groot Nederlands dichter, die in het vrijwillige ballingsoord Genua als zwaarlijvige geilneef ten prooi valt aan de vertwijfeling, onder meer door de confrontatie met de werkelijkheid achter de muren van het fort Europa.
8 Frits Abrahams – Alles loopt altijd anders
De kracht van deze verzameling columns uit NRC Handelsblad zit in de zeldzame combinatie van een elegante schrijfstijl, een bewonderenswaardige culturele bagage en het vermogen de boel in het gareel te houden met relativerende observaties. Abrahams is een schrijver die laat zien dat niet de columnist, maar het leven interessant is.
9 Ramsey Nasr – Dichter draagt voor
Het slotakkoord van de vorige Dichter des Vaderlands bevat geen gedichten van Nasr zelf – lees daarvoor Mi have a droom – maar 21, soms eeuwenoude teksten en evenzoveel QR-codes die naar videoclips op YouTube leiden. Poëzie heeft ook in het multimediale tijdperk betekenis en dus toekomst.
10 Hans Werkman – Een dagje naar huis
Het ambachtelijk vakmanschap van vader, de invloed van het christelijk geloof, de aftakeling van de ouder wordende mens, de beleving van een kind, de onttakeling van een kleine gemeenschap – het wordt prachtig beschreven, in verzorgde taal. Een ontroerend en waarachtig beeld van kleine levens die ten einde lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten