Lefste
Welk boek wordt opgepakt door een criticus en welk boek niet? Daar bestaan vast wetenschappelijk onderbouwde antwoorden op, maar waarschijnlijk is de waarheid wat rommeliger. Ik word geleid door nieuwsgierigheid en door wat zich aandient. Een vast patroon zit er niet echt in. Toen mijn eerste roman uitkwam, Victorie - een titel die ik alvast had uitgekozen met het oog op een enorm verkoopsucces, was ik verbaasd over het uitblijven van respons in de landelijke kranten. Het boek werd wel genoemd in korte stukjes van ongeveer vijftig woorden, maar ik bleef hopen op een echte bespreking. 'Als je roman in een aankondiging staat, dan is je boek voor de rest dood,' zei men bij De Arbeiderspers en ik zag een bestseller aan de horizon verdwijnen. Een aankondiging betekent: geen bespreking.
Grote auteurs, van echte bestsellers, worden natuurlijk wel besproken. In de Volkskrant las ik vorige week een recensie van Arjan Peters over Geronimo van Leon de Winter. Het was een curieuze recensie, al was ik het met de argumenten die Peters gebruikte volledig eens: ‘Het is allemaal overtrokken en opgeschroefd. Te veel, te erg, te sentimenteel, het is te gek voor woorden.’ ‘Op andere momenten is De Winters verhaal dermate tranentrekkend mierzoet dat het moeite kost hierdoor ontroerd te raken (…)’ Zo gaat het nog een tijdje verder tot in de conclusie alle negatieve argumenten leiden tot iets positiefs: 'Geen fantasie kan de krankzinnigheid van de werkelijkheid benaderen, maar met dit universum van onwaarachtige complotten, ongehoorde acties en ontelbare schokeffecten komt hij een heel eind.' En De Winter krijgt vier sterren mee en een veer in zijn reet omdat hij 'de lefste schrijver van Nederland' is.
Ik herlas de recensie een paar keer, maar snapte de redenering nog steeds niet. En toen dacht ik ook aan al die schrijvers die dit voorjaar een roman hadden uitgebracht en elk weekend tevergeefs de boekenbijlagen opensloegen om mismoedig te constateren dat die weer niet besproken werd. Zelfs niet in een aankondiging. De auteurs die dan doorgaan, zijn de lefste schrijvers van Nederland.
Deze kroniek verscheen eerder in de Leeuwarder Courant op 16 mei 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten