Herman heeft hem klemvast

Uit de serie onvergetelijke voetbalmomenten van de familie Peppelenbos. Mijn broer op doel. Dat is vreemd, want meestal stond ik op doel, omdat ik dan het minste kwaad kon. Herman is ook de enige die echt gevoetbald heeft. Bij SV Raalte, want die waren niet katholiek (dat soort voetbalde bij Rohda Raalte).



Nog een actiefoto. Wat me weer opvalt zijn de antennes op het dak, het tongetje uit de mond en die rode fiets die neergekwakt is bij het veld. Daar zullen we het op de verjaardagsvisite, mijn broer is jarig, wel over hebben, van wie die fiets is.



Je ziet nu een beeld waaruit blijkt dat ik beter de keeper kon zijn dan andersom.


Terwijl mijn broer op zoek is naar iemand die kan voetballen, loop ik zo te zien paaseieren te zoeken en mijn zusje doet iets onduidelijks met een kleinemeisjesbal. Echt een hecht team. 'Het veldje' zoals wij dit veldje toepasselijk noemden, is onherkenbaar veranderd. Naast de komst van het circus , was het maaien van het gras een terugkerend hoogtepunt. Met ongelooflijke inventiviteit maakten we dan grote bulten gras waar je vervolgens indook. Dat was het zo'n beetje: je maakte een bult en sprong erin. We deden nog niet aan hooikoorts in die dagen.