Dit wordt weer een politiek correct stukje. Bij voorbaat excuses. Toen Hugo Claus was overleden was de Boekenweek meteen niet meer zo feestelijk meer. In een reactie op het onvolprezen weblog Artistiek Bureau schreef ik zoiets, waarna meteen een zekere 'Bink' reageerde:
Waarom niet? We feesten gewoon door. Hij was oud en ziek en ik persoonlijk vond zijn werk niet om door te komen. Nu ja, iedere heug zijn meug of zoiets.
Dit soort botte opmerkingen vind ik ongepast. Zelfs al heb je een hekel aan (het werk van) een schrijver, dan houd je je maar een paar weken in. Op sommige momenten houd je je mond gewoon.
Vandaag volgde Philip Hoorne op zijn weblog onder de titel 'Van de doden niets dan goeds'
Vorige week sprak ik met een belezen man die me toevertrouwde dat hij ‘Het verdriet van België’ maar niks vond. Dat kwam goed uit. Ik las het boek een kwarteeuw geleden en ik vond er toen al, in mijn milde jonge jaren, geen zak aan. Toch is het bezig om op dit eigenste moment een bestseller te worden. Het boek draagt een sterke titel, past uitstekend bij de huidige politieke situatie van ons land en - klein detailke - de auteur ervan is net overleden.
Hoorne, ooit gedebuteerd in Tzum, is snel opgeklommen in de rangen van Vlaamse poëziepausjes, maar is in zijn taal en (gebrek aan) argumenten een straatvechter gebleven. Ook Erwin Mortier krijgt nog een klap:
Toen Erwin Mortier tot de kardinaal riep dat die zich moest schamen, schaamde ik mij. Om Erwin Mortier. Omdat hij zich even de paus waande.
Wie de rede van Mortier naleest, prijst zich gelukkig dat er ook nog schrijvers zijn met de gave van bewondering, met het talent om die bewondering om te zetten in een bewonderenswaardige lijkrede. Leg die rede eens naast het gepruttel van Philip Hoorne en trek zelf de conclusies.
2 opmerkingen:
Het was toch ook Erwin Motier die zo'n prachtig stuk schreef bij het overlijden van Reve? Ik snap eerlijk gezegd de beschreven reacties niet: waar komt zoiets uit voort? Er spreekt een vorm van disrespect uit die riekt naar jaloezie, of naar valse ontkenning van grootheid (misschien is dat hetzelfde). Willen de kleinen groot worden door groten klein te maken?
Misschien. Misschien is het ook een basaal gebrek aan fatsoen.
Een reactie posten