De eerste keer dat ik Aristide von Bienefeldt in het echt tegenkwam, raakte ik hem ook weer kwijt. Een Tzum-borrel in Café Eik en Linden in Amsterdam bracht recensenten, columnisten en redacteuren bij elkaar die elkaar nooit eerder hadden ontmoet. Bij een literaire website zijn de contacten voornamelijk digitaal. Von Bienefeldt had een aantal vrienden meegenomen als buffer voor het geval wij alleen maar moeilijke literaire gesprekken aangingen over Bourdieu en daar moeilijk bij zouden kijken. Gelukkig bleek niemand uit de Tzum-kringen uit dat literaire hout gesneden. Een goed literair gesprek bestaat vooral uit ankedotes, roddel en achterklap en rituele bevestigingen van de literaire voorkeuren. Aristide showde intussen zijn twee onafscheidelijke attributen: een rood Spa-flesje en een rode pruik. Die rode pruik heeft iedereen aan tafel daarna op gezet om te zien hoeveel jaar jonger zij werden. Daarna zouden we met een groot gezelschap gaan eten, maar ergens in de buurt van de Zeedijk ontstonden er twee groepen die elkaar uit het oog verloren.
Aristide von Bienefeldt denderde de vaderlandse letteren binnen met Bekentenissen van een Stamhouder, een heftig boek, waarna ook meteen verhitte discussies volgden over de man die achter dit weelderige pseudoniem schuilging. Na zijn debuut verschenen nog enkele boeken met heftige seksuele scènes (Max Pam wenste de schrijver ooit een dodelijke ziekte toe). In weerwil van zijn stevige boeken was hij in het echt een uiterst aimabele, zachtaardige, attente en hoffelijke man. Trouw ook. Toen zijn redacteur, Bart Kraamer, bij Meulenhoff werd ontslagen, stapte hij uit solidariteit ook op, waarna de uitgeverij al zijn boeken in de ramsj smeet.
Het was lastig voor Aristide von Bienefeldt om een nieuwe uitgeverij te vinden. Hij probeerde het bij enkele grote uitgeverijen in Amsterdam, maar waarschijnlijk waren zijn boeken te grillig, te apart voor leesclubjes en bestsellerlijsten. Bij uitgeverij Marmer uit Baarn vond hij onderdak. Over twee weken verschijnt daar zijn laatste boek: de novelle Hotel Malinconia.
Aristide von Bienefeldt is 51 jaar oud geworden. Zijn pseudoniem was jonger dan zijn naamgever, Rijk de Jong, want die was van 1959. Vorige week vrijdag overleed hij, vijf jaar gewonnen op de dood.
Deze kroniek verscheen eerder in de Leeuwarder Courant op 23 januari.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten