Als halve uitgever zat ik vorige week in het publiek bij RTL Late Night waar 'onze' auteur Rob Stoker sprak over het boek dat hij geschreven had over de moord op zijn dochter Kim en zijn teleurstelling over het rechtssysteem in Nederland dat vooral het belang van de moordenaar voorop stelt. We waren bij Humberto Tan terechtgekomen, nadat een tussenpersoon bij de publieke omroep Stoker had proberen onder te brengen bij een actualiteitenprogramma. Nieuwsuur, Brandpunt, dat moest zeker lukken, was ons verzekerd, maar de weken verstreken en ondanks toezeggingen gebeurde er niets. Wel kregen we oekazes op de uitgeverij dat we exclusiviteit moesten garanderen. De auteur mocht niet eerder optreden in andere tv-programma's, ook niet in regionale.
De bom barstte toen we onze voorjaarsfolder, veel te laat, naar buiten brachten. RTV Drenthe zette op de eigen site een nieuwsbericht dat het boek eraan kwam. De Drentse omroep had Stoker meteen willen interviewen, maar dat verboden we, omdat we nu eenmaal exclusiviteit hadden beloofd. Toch was dat korte nieuwsbericht met de aankondiging van de verschijning te veel van het goede voor onze tussenpersoon. We kregen een mail vol verwijten, het vertrouwen werd opgezegd en de samenwerking stopgezet. Het gebeurde zo rigoureus dat we vermoedden dat hij geen enkele poot tussen de deur had kunnen krijgen bij welk programma dan ook. We stuurden een mailtje naar RTL Late Night en ontvingen binnen een paar uur de uitnodiging om in de uitzending te komen. En ja, ook zij hadden graag exclusiviteit, maar de redacteuren bij Tan brachten het meer als een verzoek dan een eis.
We lieten onze tussenpersoon weten dat Stoker samen met zijn dochter Els bij Humberto Tan aan tafel zou schuiven. Dat was dan aan hem te danken, mailde de tussenpersoon terug, want hij had de eindredacteur van Nieuwsuur benaderd en die had veel contact met de eindredacteur van RTL Late Night. We mochten hem wel dankbaar zijn. Nee, schreven we, we hebben gewoon een mailtje gestuurd. De invloedrijke tussenpersoon viel toen stil. Mijd dus tussenpersonen en onthoud: de commerciële omroep is soms veel aardiger dan de publieke.
Deze kroniek verscheen eerder in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden op 16 april 2016.
1 opmerking:
Wat zijn dat nou weer voor een Amerikaanse toestanden met zogenaamde tussenpersonen. Je kunt dat als uitgever heus wel zelf regelen met zo'n redactie. En hecht ook niet teveel waarde aan die eis tot exclusiviteit.
Een reactie posten