In het oeuvre van Arthur Japin vond ik zijn verhalen en het dagboek (Zoals dat gaat met wonderen) het mooist. Dit jaar kwam daar de roman Vaslav bij. De historische figuur Nijinsky geportretteerd door de mensen om hem heen. Door allerlei fictieve verhaallagen heen vind je ook autobiografische elementen. Die combinatie vind ik altijd het aantrekkelijkst. Zie ook dit interview.
Boek waar ik dit jaar het meest om gelachen heb. Van der Kwast weet hoe hij een verhaal kan opbouwen, maakt gebruik van de goede humoristische technieken en weet je intussen ook te ontroeren met de verhalen over zijn wonderlijke familie. Wat waar is of niet doet er bij Van der Kwast niet toe. Zie voor de rest deze recensie.
Na de prachtige roman Visser (2008) een bundel verhalen die eveneens gelezen dient te worden. Nederland is een erg goede verhalenverteller rijker. Zie voor de rest deze recensie.
Dit zijn geen columns, dit zijn zkv's van het hoogste niveau. Caesarion viel me vorig jaar een beetje tegen, maar met deze miniaturen bewijst Wieringa opnieuw dat hij een briljant schrijver is. Zie verder deze recensie.
Het tweede deel van een trilogie, maar heel goed apart te lezen (wat ik gedaan heb). Moet volgend jaar een van de kanshebbers zijn voor de Grote Jongerenliteratuur Prijs. Zie verder deze recensie.
Weer zo'n roman waarbij feit en fictie door elkaar heen lopen. Behoort tot de Giph-boeken en die zijn mij het liefst. Zie verder deze recensie.
Er zijn van die boeken die overal doorheen glippen. Ze komen niet in de bestsellerlijstjes, boekhandelaren zijn wat huiverig met de inkoop, lezers denken: een boek met plaatjes, dat kan toch geen echt boek zijn. Toch is De bruid van Marcel Duchamp een prachtig leesavontuur, waarin de schrijver Schippers ingaat op zijn fascinatie voor Duchamp. Hij reist de plekken na waar Duchamp heeft gewoond en gewerkt en hij probeert op grond van dat werk tot een eigenzinnige biografie te komen. Dit boek is voor een deel ook het zelfportret van de aparte denker die K. Schippers is. Lang geleden werd Flauberts papegaai van Julian Barnes een grote hit; dit boek verdient het ook. Hopelijk staat het volgend jaar op diverse shortlists.
'Vrolijke bespiegelingen over de tijdgeest' is de ondertitel van deze verzameling stukken. Komrij haalt hard uit in bijvoorbeeld 'Het verraad van mijn generatie' en 'Waarom zijn Nederlanders zo dol op homoseksuelen?' Tegelijk zie je ook het plezier in het plagen en het genot om mooie zinnen te schrijven. Daardoor stijgt Komrij ver uit boven de dorre polemiek en de ambtenarenretoriek die je op de opiniepagina's van de kranten terug ziet.
Binnen een jaar na het magistrale Juni, een roman die opnieuw een hoofdpersoon laat zien die opeens een andere weg inslaat. Als je wilt weten waarom moet je tussen de regels kunnen lezen. Zie verder deze recensie.
Dit is voor het eerst dat ik een volkomen Nederlandse top tien heb. Gelukkig is Richard de Nooy van oorsprong Zuid-Afrikaan. In zijn roman gaat een Zuid-Afrikaanse moeder op zoek naar het leven van haar zoon die ver weg, in Amsterdam, onder verdachte omstandigheden is overleden.
Zie verder deze recensie.
Eerder verscheen de top 10 van Anton Brand, Derwent Christmas, Joep van Ruiten, Wouter de Vries, meneer en mevrouw Maggi, Cilla Geurtsen, Giny Backers, Annet Peppelenbos, Bart Temme en Doeke Sijens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten