Zaterdag 2 mei om 16.00 uur in galerie Anderwereld de presentatie van het boek Stel je bent schilder.
Afbeeldingen van schilderijen van Dolf Verlinden samen met twaalf gedichten van Jan Glas over schilderkunst.
De gedichten zijn geschreven in het Nederlands met vertalingen in het Engels. Zes gedichten zijn in kleine oplage afgedrukt op panelen en zijn te koop.
'Kiek Engeltie. Ik heb de wereld in zeuven dagen maakt. En elke dag zee Ik dat het goed was. De zesde dag maakte Ik de mèensen. Dat was een krappe planning. Ik had der beter eerder met begunnen kund. Moar dat is achterof. Op eerde zegt lu: Achterof kiek ie een koe in de kont. Maor hier in de hemel: achterof, dat bestiet niet veur Mij.'
- Hij heeft vorig jaar vier boeken gepubliceerd. Die man deed niks anders dan stukjes schrijven en die stukjes bundelde die tot boek en dat ging met een razende vaart. Wel wat erg veel, vond ik, want Bril werd een begrip en werd ook een beetje aangetrokken en opgefokt als de toekomstige opvolger van Carmiggelt. Dat heb ik niet in hem gezien, maar ik vind het wel een hele reële eh vatbare schrijver voor elke dag een stukje, prima.
- Die doe ik niet, die doe ik niet. Daar komen we niet meer aan toe. Selexyzpresentator: Nee? Neeee, want ik zou ook nog wat over dat boek van mezelf zeggen, hè. Selexyzpresentator: Ik was er wel benieuwd naar, toch? Ja, nee, ja maar ja. Het is een onnozel boekje over dat dieren ook homfiele neigingen, nou ja. Selexyzpresentator: Onder andere. Ja, als je om je heen kijkt, zie je dat toch. Die eenden pikken elkaar. Die hew, die zien dat toch niet of er een pikje onder zit of niet? Dat is toch heel begrijpelijk? Selexyzpresentator: Goed, nou. Die dieren vergissen zich gewoon. Selexyzpresentator: Geen mallotig gedrag van eenden dan vandaag? Ja, ik vind het wel leuk hoor, maar ik vind het een beetje een overbodig boekje. Maar het heeft vijf drukken, dus de mensen zijn er dol op. Jonge jonge, 't is toch wat: dieren zijn ook homofiel. Moet bovenin de krant. Ja, maar dat weet je, dat weten we toch allemaal? Die dieren zien dat toch niet? Die hebben geen gevoelsleven! Die gaan op hun instincten af. En die strijken dan op die eenden neer. En ik heb heel veel eenden zien ehhh gepakt worden door eh door mannelijke eenden en ook door vrouwelijke! Dat gaat maar door. Dus dat boek laat ik even liggen.
- Ik ben niet pro, ik ben niet contra Israel. Ja, wat ben ik dan wel?
- Dat moet ik even zeggen: en dat vermeldt hij dan niet, hè, Stan van Houcke, in dit geladen boek tegen de joden!
- Nu hebben ze dus gepakt voor trouwens met een vertaalster die zich al eerder onderscheiden heeft met de vertalingen van Dante, een juffrouw bovendien, en die heeft zich gegooid op Byron. Ja Jezus. Oh, ik mag niet vloeken natuurlijk hier, maar ik ben bezeten van Byron.
- Hij was de god van de Romantiek. En bovendien beeldschoon. Maar behalve, dat beeldschone werd veronachtzaamd door een horrelvoet. Die ook duidelijk zichtbaar was, een duidelijk horrelvoet. Ja, dat vinden mensen niet zo leuk om te zien. Alle vrouwen waren dus zeer verliefd op hem, maar dan op de schoonheid van zijn gelaat.
- Het is verbijsterend. Ik heb er ook met grote verbijstering naar gekeken. Ik wist niet dat ik zo'n rare figuur was. Dat ik eigenlijk als een horzel door de hele literatuur heen kruip.
- Ik heb er ontzaglijk veel gedaan en ook heel veel figuren gelanceerd die nu iets zijn en dan nemen ze later natuurlijk ook een beetje afstand van je. Ik was natuurlijk iemand die zo veel deed dat niemand kon dat bijhouden.
- Het is een wonderlijk boek over mezelf. Ik verwonder me over mezelf. Wat zullen andere mensen dan niet genieten. Hahahaha.
- En ik ga gewoon door. Nu toch ook weer met Zeelekssijs. Selexyzpresentator: Selexyz. Selexyz, dat kan ik maar niet onthouden.
Had hij die prijs dan nog niet gewonnen? Dan is het zeer terecht dat hij de prijs nu krijgt.
'Op de nationale secretaressedag deden de secretaresses mee aan een secretaressendictee,' zei Corrie. Daarin kwam ook het woord 'comazuipen' voor. Een paar secretaressen hadden daar 'kommazuipen van gemaakt. 'Nogal logisch,' had Corrie tegen haar studenten gezegd, 'als je een woord niet herkent ga je naar het woord dat daar het meest op lijkt. Dan krijg je kommazuipen in navolging van kommaneuken.'
Toen moest ze aan de groep die dacht met een nieuwe seksuele variant van doen te hebben, uitleggen wat kommaneuken was.
'Qua kosten achteraf gezien misschien niet de meest gelukkige beslissing, maar het levert wel een uniek ensemble van nieuw- en oudbouw op.'
'de mogelijke meerwaarde van deze combinatie van oud en nieuw maximaal gerealiseerd door met studielandschappen en nieuwe ruimtes de verbinding ertussen boeiend te maken.'
'Over de architectuur van Bonnema van destijds kun je verschillend denken, maar het is ook wat waard dat nu de geschiedenis van de NHL fysiek opgenomen is in de nieuwbouw. Het verleden hoort immers ook bij onze toekomst.'
Hugo Borst: Maar wil jij I.M. goede literatuur noemen?
Connie Palmen: Ja, dat noem ik zonder meer een hele goede roman.
HB: Afgekraakt door de toonaangevende recensenten.
CP: Noem d'r eens een paar.
HB: Nou, Peters.
CP: Oh ja, ja.
Matthijs van Nieuwkerk: Carel Peeters van Vrij Nederland zeg ik dan even voor de kijkers thuis. Weet ik niet uit mijn hoofd.
HB: Nee, Arjan.
MvN: Oh, Arjan Peters, sorry
CP: Carel Peeters heeft I.M. immens bewonderd en er zijn meer bewonderaars van I.M.
HB: Maar ik bedoel, op de eerste bladzijde twee mensen die verliefd zijn op elkaar en in hun broek poepen. Hoe verzin je het? Het is ook nog beroerd, nog beroerd opgeschreven.
CP: Ja, als je een boek schrijft over secretie, dan is secretie...
Saskia Noort: 't Is geen cliché.
HB: Het is geen cliché, maar 't is ook nog beroerd opgeschreven. Nou ja goed, dat is mijn mening dan. Maar goed ja, ik ben een voetbalcommentator.
CP: Zonder meer.
- Die kwam tot de conclusie dat Zorrekwieta, hoe heet die man? Selexyzpresentator: Zorreguieta. Ik kan z'n naam moeilijk uitspreken.
- Het is verschenen bij een kleine uitgever in Eindhoven, de Papiermakers of zoiets heet het. Hoe heten ze ook alweer? Selexyzpresentator: De Boekenmakers. Oh, De Boekenmakers.
- Dit boek sla je open en dan zie je de foto ja je houdt het niet voor mogelijk van je kent hem natuurlijk wel daar staat ie hij zit nu in de Tweede Kamer voor de VVD Selexyzpresentator: Teeven is dat hè? Teeven!
- Maar dat er zo'n hartstocht op is dat al die boeken over die man die nog veroordeeld moet worden hoe heet ie? Die in Amsterdam vastzit nu. Die smeerpijp. Die ook een iemand gegijzeld heeft. Selexyzpresentator: Ja, Willem Holleeder. Holleeder!
- Ik prijs dus die brave Fleur Besters die er heel lief uitziet en dit helemaal tot de grond toe heeft uitgemest. En [onverstaanbaar] aan het eind van het boek eigenlijk alleen zegt, en dat wordt ondersteund, ook door Peter H, ken je die nog van de televisie, de grote onthuller Selexyzpresentator: Peter R. Peter R. de Vries. Peter R. de Vries.
- Het was een klein kereltje. Hij was net zo klein als Sarkozy, die trouwens veel op Napoleon lijkt moet ik zeggen.
- Selexyzpresentator: Gaan we nog naar Herman Melville? Nee, komen we niet meer aan toe. [Maar er wordt toch nog 5 minuten over gesproken.]
- 't Is nu in een goedkope editie. Twaalf en een halve dollar of hoe heet dat, wat hebben wij voor mark? Selexyzpresentator: Euro's hebben we, ja.
- En altijd als ik dit slot lees komen de tranen weer in mijn ogen. Dan denk ik: dit is ook het lot, want wij gaan ook dood en eindigen alle boeken [?]. Boeken geven ons wel troost. Hè, vind je niet? Troost omdat al ons leven een strijd is tegen het kwaad, wat ons tenslotte meetrekt in de eeuwigheid. Zo is het toch? Selexyzpresentator: Het kwaad dat ons meetrekt in de eeuwigheid. De dood is toch iets verschrikkelijks? Selexyzpresentator: Misschien is het wel het goede dat ons meetrekt naar de eeuwigheid. Ik hoop het met je. Maar dit boek is eigenlijk het meesterlijkste boek over de strijd van de mens die achter een droom aanloopt. Wwant we lopen allemaal achter dromen. Mensen die trouwen met vrouwen. Die vrouw is hun droom. Zo is het toch? Je hebt een droom, daar loop je achter, en alles mislukt. Alle liefdes mislukken ook, dat weet je toch. Maar we blijven er achteraan gaan, we blijven vertwijfeld door en we worden ouder, ouder tot we niets meer kunnen, kwalen ons overvallen en we meegesleept worden in de ondergang. We gaan allemaal onder. En dat staat in dit boek. En toch is het een troost, omdat Melville geeft ons allen de troost mee dat we op die lange weg, ook als je in God zou geloven, nog de troost kunt hebben dat misschien aan het eind een lichtje ope... gaat branden. En die de dood je verlost van het mysterie van het leven. En de eeuwigheid verschijnt in de gedaante van God. Zo is het toch?
Matthijs van Nieuwkerk: Je hebt je ooit genoemd, ook hier aan tafel, de befkoning van België, hè?
Herman Brusselmans: De beste beffer van Vlaanderen eigenlijk.
MvN: Dat was twee jaar geleden. Is daar iets in veranderd?
HB: Ja, ik bef niet meer.
MvN: Nee?
HB: Nee.
MvN: Is daar een goede reden voor?
HB: Eh, m'n vrouw die wil niet meer.
MvN: Nee?
HB: Nee. Ze is feministisch geworden en wil geen orgasmes meer.
MvN: Is dat voor jou een teleurstelling of haal je opgelucht adem?
HB: Ik was het zat om te beffen, ja. Als je, als je toch drieëndertig jaar op regelmatige basis gebeft hebt...
MvN: Wat is regelmatige basis?
HB: Twee keer per dag.
Georgina Verbaan: Maar je krijgt misschien op een gegeven ogenblik ook moeite met gewone dingen als eten en drinken omdat je rsi aan je tong hebt.
HB: Ik hoor niet wat je zegt, want ik zit net te denken dat ik jou wel zou willen beffen eigenlijk.
GV: Nou, ik vind dat een verlokkelijk aan..., maar ik heb net je vrouw ontmoet bij het sigaretten roken, dus ik sla effe over.
HB: Ja, oké.
MvN: Lukt dit wel vaak Herman, deze zeer directe, voor ons Nederlanders, zeer directe techniek hè, lukt dat wel eens?
HB: Dat lukt ja.
MvN: Dus je spreekt een vrouw direct aan zoals je net bij Georgina [?]
HB: Zo moet je het doen, Matthijs. Hoe moet je het anders doen? Niet van: hoe heet je en heb ik je ooit al gezien enne dag moeder en zoon. Nee, gewoon vragen, recht op de man af: zullen we even beffen? En één op de honderd keer lukt dat wel hoor.
