donderdag 30 mei 2013
woensdag 29 mei 2013
Top 10 Nederlandse literatuur - week 22

Dimitri Verhulst stijgt door.
De CPNB publiceert elke week een top 60 van best verkochte boeken. Alle titels staan door elkaar (non-fictie, fictie, Nederlands, vertaald, crimi, literatuur). Daarom de literaire top 10 van best verkopende Nederlandse titels (die ik tot de literatuur reken). Tussen haakjes de stand vorige week, tussen haakjes na de titel de stand op de Bestsellerlijst van de CPNB.
Week 22
1 (2) Dimitri Verhulst - De laatkomer (6) 2e week
2 (1) Tommy Wieringa - Dit zijn de namen (7) 34e week
3 (5) A.F.Th. van der Heijden - Tonio (12) 69e week
4 (3) Jan Paul Schutten - Het raadsel van alles wat leeft (34) 4e week
5 (4) Jan Brokken - De vergelding (40) 18e week
6 (-)
7 (-)
8 (-)
9 (-)
10 (-)
Jean Pierre Rawie leest 'Ritueel'
Met het onderstaande gedicht staat Jean Pierre Rawie in het nieuwe Liedboek. Mijn filmpje mislukte gisteren omdat er nogal wat kabaal kwam vanaf de ingang van de bibliotheek, Klaas A. Mulder deed het beter.
maandag 27 mei 2013
Kroniek Leeuwarder Courant - Hosta
Hosta
Heleen van Royen-uitgever Oscar van Gelderen ontstak op Facebook in woede over de column van vorige week. 'Wat een ongelooflijk dom stukje.' Op de site van HP/De Tijd had hij eerder nog mogen snoeven dat Nederland absoluut niet Heleen van Royen-moe was: 'Het is mooi om te zien dat literatuur bezig is met een revival in de schappen. Van Royen, Stoner, Wieringa, Knausgard: er staat veel literatuur in de top. Een jaar geleden was dat wel anders met Van der Gijp, Van der Meyde en vier keer Fifty Shades in de Top 10.' 'Je hebt gewoon niet door dat Heleen van Royen jouw E.L. James is,' facebookte ik. Van Gelderen deed toen het ergst denkbare: ik werd ontvriend.
‘Nou, om ze over de muur heen te flikkeren.’ Saskia Noort is duidelijk over wat ze wil met sommige critici. In het tv-proggramma Van der Vorst ziet sterren zei ze: ‘Ik zeg zelf nooit dat het literatuur is, ik gebruik dat woord zelden. Je schrijft een boek, een roman of een thriller en dat is aangenaam om te lezen en het ene boek leest ingewikkelder dan het andere. En wie weet dat er op een dag mensen over mijn werk zeggen: ‘Goh, dit lijkt wel…' Tot nu toe zegt niemand dat.
De laatkomer van Dimitri Verhulst is binnen een week een bestseller. De schrijver zelf is de hardste criticus van zijn eerdere werk. De helaasheid der dingen 'rammelt' zegt hij in De Morgen. De verveling van de keeper noemt hij een slecht boek 'dat niet meer mag herdrukt worden'. Over De intrede van Christus in Brussel is hij genadeloos in NRC Handelsblad: 'Ik raad alle lezers die het nog niet gekocht hebben aan om het niet te kopen.'
In de tussentijd haalt Gerbrand Bakker zijn tweede grote prijs op in Engeland. Op de vraag wat hij gaat doen met de 10.000 euro van de Independent Foreign Fiction Prize voor De omweg zegt hij tegen The Guardian: 'De prijs is fijn want dat betekent verkoop en verkoop betekent geld voor planten in mijn tuin.' De schrijver woont voor een deel in Duitsland, ver van alle literaire drukte. 'Ik ga minstens 30 hosta's kopen, en die kosten daar in de Eifel vijf euro per stuk!' verduidelijkt hij op Facebook.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 25 mei 2013.
Heleen van Royen-uitgever Oscar van Gelderen ontstak op Facebook in woede over de column van vorige week. 'Wat een ongelooflijk dom stukje.' Op de site van HP/De Tijd had hij eerder nog mogen snoeven dat Nederland absoluut niet Heleen van Royen-moe was: 'Het is mooi om te zien dat literatuur bezig is met een revival in de schappen. Van Royen, Stoner, Wieringa, Knausgard: er staat veel literatuur in de top. Een jaar geleden was dat wel anders met Van der Gijp, Van der Meyde en vier keer Fifty Shades in de Top 10.' 'Je hebt gewoon niet door dat Heleen van Royen jouw E.L. James is,' facebookte ik. Van Gelderen deed toen het ergst denkbare: ik werd ontvriend.
‘Nou, om ze over de muur heen te flikkeren.’ Saskia Noort is duidelijk over wat ze wil met sommige critici. In het tv-proggramma Van der Vorst ziet sterren zei ze: ‘Ik zeg zelf nooit dat het literatuur is, ik gebruik dat woord zelden. Je schrijft een boek, een roman of een thriller en dat is aangenaam om te lezen en het ene boek leest ingewikkelder dan het andere. En wie weet dat er op een dag mensen over mijn werk zeggen: ‘Goh, dit lijkt wel…' Tot nu toe zegt niemand dat.
De laatkomer van Dimitri Verhulst is binnen een week een bestseller. De schrijver zelf is de hardste criticus van zijn eerdere werk. De helaasheid der dingen 'rammelt' zegt hij in De Morgen. De verveling van de keeper noemt hij een slecht boek 'dat niet meer mag herdrukt worden'. Over De intrede van Christus in Brussel is hij genadeloos in NRC Handelsblad: 'Ik raad alle lezers die het nog niet gekocht hebben aan om het niet te kopen.'
In de tussentijd haalt Gerbrand Bakker zijn tweede grote prijs op in Engeland. Op de vraag wat hij gaat doen met de 10.000 euro van de Independent Foreign Fiction Prize voor De omweg zegt hij tegen The Guardian: 'De prijs is fijn want dat betekent verkoop en verkoop betekent geld voor planten in mijn tuin.' De schrijver woont voor een deel in Duitsland, ver van alle literaire drukte. 'Ik ga minstens 30 hosta's kopen, en die kosten daar in de Eifel vijf euro per stuk!' verduidelijkt hij op Facebook.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 25 mei 2013.
vrijdag 24 mei 2013
Herman wordt 50

Dit is een foto eind jaren zestig, begin jaren zeventig. Stevige schoenen, dikke banden en op elk dak nog een televisieantenne. Met een beetje storm kwam er nog wel eens een naar beneden. Maar niet op deze dag, want de zon schijnt. Herman is zonder jas naar buiten gegaan. Ik heb het wat kouder. Ik denk dat Herman net die nieuwe blauwe fiets heeft gekregen, want hij zit wat hoog op het zadel. Ik ben de rode fiets zo te zien al een beetje ontgroeid.
Vandaag wordt mijn broer 50. Dat klinkt toch een stuk ouder dan 40 (maar jonger dan 60). De fiets is gebleven. Niet deze, maar eentje waarmee je akelige Franse bergen mee oprijdt. Vijftig is ook maar een getal. Als je de berg opgaat is het supersonisch, als je de berg afgaat een slakkengang.
donderdag 23 mei 2013
Presentatie Trekwaark van Peter van der Velde
Toet literair Drenthe (en een beetje Groningen) was aanwezig vanavond in boekhandel Daan Nijman om de doop van Trekwaark van Peter van der Velde (1918-2004). Uit handen van kleindochter Jonna van der Velde ontving Alke van der Velde het eerste exemplaar. Gerard Nijenhuis, Jan Glas en Ton Peters traden op, zoon Willem sprak en Peter junior speelde met Jan Klinkenberg op de accordeon.
Alke van der Velde verraste het publiek door vier gedichten uit het hoofd op te zeggen. Laat haar meedoen met een poetryslam en ze wint.
Een fotoreportage:






Trekwaark is te koop bij Daan Nijman in Roden, bij elke goede boekhandel en rechtstreeks bij Uitgeverij kleine Uil.
Alke van der Velde verraste het publiek door vier gedichten uit het hoofd op te zeggen. Laat haar meedoen met een poetryslam en ze wint.
Een fotoreportage:






Trekwaark is te koop bij Daan Nijman in Roden, bij elke goede boekhandel en rechtstreeks bij Uitgeverij kleine Uil.
Ipernity wel blij met de nieuwe lay-out van Flickr
De fotosite Ipernity is dolblij met de nieuwe lay-out van Flickr. Vooral omdat er op dit ogenblik heel veel mensen overstappen naar Ipernity. Om het de spijtoptanten van Flickr makkelijker te maken ontwikkelen ze zelfs een tool om 180 foto's in één keer van de ene site naar de andere over te brengen met instandhouding van alle gegevens.
Flickr is nog steeds doof voor alle kritiek.
Flickr is nog steeds doof voor alle kritiek.
woensdag 22 mei 2013
Top 10 Nederlandse literatuur - week 21

Dimitri Verhulst dendert binnen, Joris van Casteren volgt eveneens.
De CPNB publiceert elke week een top 60 van best verkochte boeken. Alle titels staan door elkaar (non-fictie, fictie, Nederlands, vertaald, crimi, literatuur). Daarom de literaire top 10 van best verkopende Nederlandse titels (die ik tot de literatuur reken). Tussen haakjes de stand vorige week, tussen haakjes na de titel de stand op de Bestsellerlijst van de CPNB.
Week 21
1 (1) Tommy Wieringa - Dit zijn de namen (4) 33e week
2 (-) Dimitri Verhulst - De laatkomer (8 + 52) 1e week
3 (3) Jan Paul Schutten - Het raadsel van alles wat leeft (23) 3e week
4 (2) Jan Brokken - De vergelding (35) 17e week
5 (-) A.F.Th. van der Heijden - Tonio (36) 68e week
6 (-) Joris van Casteren - Het been in de IJssel (50) 1e week
7 (4) Margriet de Moor - Mélodie d’amour (55) 4e week
8 (-)
9 (-)
10 (-)
Gebruikers Flickr haten nieuwe lay-out
Ongeveer 95% van de reacties op het forum van Flickr is negatief over de nieuwe lay-out van de foto-site. Ik kan de reageerders geen ongelijk geven.
De foto's staan reuzegroot afgebeeld op de pagina. Scrollen duurt een eeuwigheid. Alle knoppen lijken veranderd. Ga maar eens bij mij kijken. Benieuwd hoe lang dit duurt.
![]() |
| de 'oude' Flickr |
![]() |
| de nieuwe Flickr |
Labels:
Flickr
4
reacties
maandag 20 mei 2013
Daniil Charms in het postkantoor
Daniil Charms-fanaat Stefan Nieuwenhuis heeft in het oude postkantoor aan de Munnekeholm in Groningen een tentoonstelling ingericht over de absurdistische schrijver. Aan jonge kunstenaars, illustratoren en studenten heeft hij gevraagd te reageren op het werk van Charms. Het resultaat is verrassend en afwisselend.
Middenin de grote hal van het postkantoor staat een enorme tafel met (veelal) bibliofiele boekjes over Charms door Russische kunstenaars. Het Van Abbe-museum leende speciaal voor deze tentoontselling zijn verzameling Charmsiana uit.
Komende donderdag 24 mei treedt schrijver/dichter Bernard Christiansen op samen met pianiste Imke Vermeulen met een voorstelling over Charms. Meer actuele informatie is te vinden op de Facebookpagina van de expositie.
Kroniek Leeuwarder Courant: Illegaal
Illegaal
Dimitri Verhulst ergert zich al enige tijd. Staatssecretaris Teeven heeft zijn riedeltje over illegalen afgedraaid. Dezelfde staatssecretaris die onlangs nog door de hele kamer werd gefeliciteerd omdat hij een debat over de dood van een van zijn illegalen overleefd had. Als Verhulst aan de beurt is, praat hij niet over zijn nieuwste boek De laatkomer, maar barst hij los. 'Ik heb een verschrikkelijk probleem met het woord "illegaal". Dat zijn mensen die je reduceert tot een zak springstof of een kilo cocaïne, maar het zijn wel verdomme mensen. En die komen hier niet voor hun lol. Die komen omdat ze vechten voor hun leven en eigenlijk mag je verdomme verschrikkelijk trots zijn dat ze de waarde van Nederland zo hoog achten dat zij denken dat ze hier welkom zullen zijn. Ik vind dat je dat verschrikkelijk aan het verloochenen bent door die het etiket "illegaal" op te plakken.' Soms vraag je je af of schrijvers nog wel een functie hebben, maar nu zit je applaudisserend voor de tv.
De website van HP/De Tijd kopte vorige week 'Nederland is Heleen van Royen-moe' maar dat was wishfull thinking, want de nieuwste roman van de glamourschrijfster kwam binnen een week op de eerste plek terecht van de bestseller top 60. Uitgever Oscar van Gelderen haalt zijn gelijk op facebook: 'Hoezo is Nederland Heleen van Royen-moe? HP/De Tijd heeft de chique om stukkie van vorige week te corrigeren. Nu de rest van de azijnpissers nog.' Misschien zit daar het probleem wel: dat uitgevers denken dat boeken beter geschreven zijn, naarmate er meer van verkocht worden.
Drie vertaalsters van Dan Brown die waren weggeborgen in een Italiaanse bunker werden maandag vrijgelaten in De Wereld Draait Door om tien minuten nietszeggend te babbelen. Tafelheer Jan Mulder houdt niet van Brown. Hij schrikt al van de letters op het glanzende omslag. 'Dat zijn stapels op Schiphol. (...) Ik houd meer van Jan Hanlo.'
De oplage van de nieuwste Nyk de Vries in de Slibreeks heeft een iets lagere oplage dan de nieuwste Dan Brown. Het omslag is echter mislukt. De abonnees kunnen binnenkort een nieuw omslag verwachten: mat gedrukt maar wel met een glanzende titel. Dat heeft een reden: het boekje heet Glans.
(Verscheen eerder op 18 mei in de Leeuwarder Courant)
Dimitri Verhulst ergert zich al enige tijd. Staatssecretaris Teeven heeft zijn riedeltje over illegalen afgedraaid. Dezelfde staatssecretaris die onlangs nog door de hele kamer werd gefeliciteerd omdat hij een debat over de dood van een van zijn illegalen overleefd had. Als Verhulst aan de beurt is, praat hij niet over zijn nieuwste boek De laatkomer, maar barst hij los. 'Ik heb een verschrikkelijk probleem met het woord "illegaal". Dat zijn mensen die je reduceert tot een zak springstof of een kilo cocaïne, maar het zijn wel verdomme mensen. En die komen hier niet voor hun lol. Die komen omdat ze vechten voor hun leven en eigenlijk mag je verdomme verschrikkelijk trots zijn dat ze de waarde van Nederland zo hoog achten dat zij denken dat ze hier welkom zullen zijn. Ik vind dat je dat verschrikkelijk aan het verloochenen bent door die het etiket "illegaal" op te plakken.' Soms vraag je je af of schrijvers nog wel een functie hebben, maar nu zit je applaudisserend voor de tv.
De website van HP/De Tijd kopte vorige week 'Nederland is Heleen van Royen-moe' maar dat was wishfull thinking, want de nieuwste roman van de glamourschrijfster kwam binnen een week op de eerste plek terecht van de bestseller top 60. Uitgever Oscar van Gelderen haalt zijn gelijk op facebook: 'Hoezo is Nederland Heleen van Royen-moe? HP/De Tijd heeft de chique om stukkie van vorige week te corrigeren. Nu de rest van de azijnpissers nog.' Misschien zit daar het probleem wel: dat uitgevers denken dat boeken beter geschreven zijn, naarmate er meer van verkocht worden.
Drie vertaalsters van Dan Brown die waren weggeborgen in een Italiaanse bunker werden maandag vrijgelaten in De Wereld Draait Door om tien minuten nietszeggend te babbelen. Tafelheer Jan Mulder houdt niet van Brown. Hij schrikt al van de letters op het glanzende omslag. 'Dat zijn stapels op Schiphol. (...) Ik houd meer van Jan Hanlo.'
De oplage van de nieuwste Nyk de Vries in de Slibreeks heeft een iets lagere oplage dan de nieuwste Dan Brown. Het omslag is echter mislukt. De abonnees kunnen binnenkort een nieuw omslag verwachten: mat gedrukt maar wel met een glanzende titel. Dat heeft een reden: het boekje heet Glans.
(Verscheen eerder op 18 mei in de Leeuwarder Courant)
Kroniek Leeuwarder Courant: Kiekjes
Kiekjes
De Gouden Boekenuil ging aan hem voorbij, maar Tommy Wieringa kreeg in Vlaanderen wel de publieksprijs. Een dure Montblanc-pen. 'Ik heb al een Montblanc-pen,' zei Wieringa. Ongebruikt, want Wieringa werkt al jaren gewoon op de computer. Afgelopen maandag had Wieringa meer succes: de Libris Literatuurprijs van 50.000 euro ging naar hem. Uit dankbaarheid sprong de schrijver om middernacht in de Amstel. Er waren tientallen fotografen aanwezig en een complete cameraploeg, maar niet toen de schrijver te water ging, terwijl dat het unieke fotomoment was. Wat blijft zijn een paar wazige twitterfoto's.
Dit jaar is het Louis Couperus-jaar, omdat de schrijver 150 jaar geleden geboren werd. Doeke Sijens en ik recenseren het complete Verzameld Werk voor Tzum. Doeke is de deskundige, ik ben de geïnteresseerde leek. We zijn bij deel 18 en hebben er nog 32 te gaan. Voor het radioprogramma Casa Luna mochten we over Louis Couperus praten. Midden in de nacht, op een verlaten Mediapark in Hilversum, in immens, maar leeg gebouw van de NTR, twee uur lang over de Haagse schrijver. Presentatrice Mieke van der Weij die haar halve Couperusbibliotheek heeft meegesleept, is geschokt als ze hoort dat Couperus nog maar weinig gelezen wordt. De reacties tijdens het programma komen vooral van ouderen. Er is één jongere die reageert: 'Kunnen die twee flikkers niet van de zender?'
Sex sells. Grootmoeder-diva Patricia Paay komt in De Wereld Draait Door vertellen met wie ze het bed heeft gedeeld en Heleen van Royen vertelt bij Pauw & Witteman dat haar stoute foto's voor de spiegel te boek worden gesteld. 'Conceptuele kunst' noemt ze de kiekjes met stukjes tiet. Guus Kuijer twittert: 'Heleen van Royen heeft me overtuigd: op veler verzoek ga ik nu ook mijn lichaam gebruiken als verkoopargument.'
Goed voorbeeld doet goed volgen. Uitgever Joost Nijsen van Podium is blij met de nominaties voor de boeken van zijn uitgeverij. Om het geluk te tarten doet hij in een column dezelfde belofte als Wieringa. Nou ja, iets zuiniger. 'Tommy Wieringa hield zijn belofte en sprong na zijn winst in de Amstel. Ik beloof u hetzelfde te doen als minstens drie van onze huidige nominaties tot hoofdprijzen leiden.' En voegt daar ietwat kouwelijk aan toe: 'Wel als het mooi weer is!'
(Verscheen eerder op 11 mei in de Leeuwarder Courant)
De Gouden Boekenuil ging aan hem voorbij, maar Tommy Wieringa kreeg in Vlaanderen wel de publieksprijs. Een dure Montblanc-pen. 'Ik heb al een Montblanc-pen,' zei Wieringa. Ongebruikt, want Wieringa werkt al jaren gewoon op de computer. Afgelopen maandag had Wieringa meer succes: de Libris Literatuurprijs van 50.000 euro ging naar hem. Uit dankbaarheid sprong de schrijver om middernacht in de Amstel. Er waren tientallen fotografen aanwezig en een complete cameraploeg, maar niet toen de schrijver te water ging, terwijl dat het unieke fotomoment was. Wat blijft zijn een paar wazige twitterfoto's.
Dit jaar is het Louis Couperus-jaar, omdat de schrijver 150 jaar geleden geboren werd. Doeke Sijens en ik recenseren het complete Verzameld Werk voor Tzum. Doeke is de deskundige, ik ben de geïnteresseerde leek. We zijn bij deel 18 en hebben er nog 32 te gaan. Voor het radioprogramma Casa Luna mochten we over Louis Couperus praten. Midden in de nacht, op een verlaten Mediapark in Hilversum, in immens, maar leeg gebouw van de NTR, twee uur lang over de Haagse schrijver. Presentatrice Mieke van der Weij die haar halve Couperusbibliotheek heeft meegesleept, is geschokt als ze hoort dat Couperus nog maar weinig gelezen wordt. De reacties tijdens het programma komen vooral van ouderen. Er is één jongere die reageert: 'Kunnen die twee flikkers niet van de zender?'
Sex sells. Grootmoeder-diva Patricia Paay komt in De Wereld Draait Door vertellen met wie ze het bed heeft gedeeld en Heleen van Royen vertelt bij Pauw & Witteman dat haar stoute foto's voor de spiegel te boek worden gesteld. 'Conceptuele kunst' noemt ze de kiekjes met stukjes tiet. Guus Kuijer twittert: 'Heleen van Royen heeft me overtuigd: op veler verzoek ga ik nu ook mijn lichaam gebruiken als verkoopargument.'
Goed voorbeeld doet goed volgen. Uitgever Joost Nijsen van Podium is blij met de nominaties voor de boeken van zijn uitgeverij. Om het geluk te tarten doet hij in een column dezelfde belofte als Wieringa. Nou ja, iets zuiniger. 'Tommy Wieringa hield zijn belofte en sprong na zijn winst in de Amstel. Ik beloof u hetzelfde te doen als minstens drie van onze huidige nominaties tot hoofdprijzen leiden.' En voegt daar ietwat kouwelijk aan toe: 'Wel als het mooi weer is!'
(Verscheen eerder op 11 mei in de Leeuwarder Courant)
Kroniek Leeuwarder Courant: Verbeelding
(Heb maar kroniek boven dit stuk gezet in plaats van column: volgens mij dekt dat de lading beter)
Verbeelding
Een 'onbenul' en een 'gristengriezel'. Margreet Hirs, weduwe van Ab Visser, is weinig complimenteus over biograaf Michiel van Diggelen. Op Tzum vechten beiden eenstrijd uit. De biograaf van de dichter, auteur van psychologische romans en thrillers, en oud-recensent van deze krant scheldt niet terug. 'Margreet Hirs had en heeft geen enkele belangstelling voor de betekenis van de christelijke traditie in het leven van haar man. Voor haar is het christelijk geloof een bron van frustratie. Voor Ab Visser later ook, al bleef er altijd wel een calvinistisch residu in hem aanwezig. Iemand die daar oog voor heeft is in haar ogen een ‘gristengriezel’. Zo simpel is dat.'
Verbeelding
Een 'onbenul' en een 'gristengriezel'. Margreet Hirs, weduwe van Ab Visser, is weinig complimenteus over biograaf Michiel van Diggelen. Op Tzum vechten beiden eenstrijd uit. De biograaf van de dichter, auteur van psychologische romans en thrillers, en oud-recensent van deze krant scheldt niet terug. 'Margreet Hirs had en heeft geen enkele belangstelling voor de betekenis van de christelijke traditie in het leven van haar man. Voor haar is het christelijk geloof een bron van frustratie. Voor Ab Visser later ook, al bleef er altijd wel een calvinistisch residu in hem aanwezig. Iemand die daar oog voor heeft is in haar ogen een ‘gristengriezel’. Zo simpel is dat.'
Op maandag 17 juni opent het nieuwe Fries Museum voor één
keer alvast zijn deuren. Er hangt nog geen schilderij aan de muur, alle muren
zijn nog wit. Op deze maandag, die midden in de Maand van het Spannende Boek
valt, openen musea in het hele land de deuren voor misdaadauteurs. Derwent
Christmas, schrijver van spannende romans, zal in Leeuwarden geïnterviewd
worden en ik mag daarbij hand- en spandiensten verrichten. Een rondleiding door
het maagdelijke museum moet inspiratie opleveren voor de stoomcursus spannende
verhalen schrijven (meer info hier). We zien uit naar de
titels Moord in het museum, Een strop voor de suppoost en Zerken op het Zaailand.
Wat hebben we dinsdag toch genoten van de rondvaart over
het IJ door het koninklijk paar. Daar dreef ook de schrijversboot waarop
slechts een handjevol auteurs zat. Ted van Lieshout, Rosita Steenbeek en Renate
Dorrestein waren de bekendsten. Achter hen zaten CPNB-bobo's te glimmen. Bij de
sporters hadden we gouden olympiër Epke Zonderland een prachtige oefening zien
doen. Op de schrijversboot zat een glunderende Marjan Berk, winnaar van de
Lotto. Verslaggeefster Dione de Graaff wilde van Dorrestein, getooid met oranje
bril, weten of het Nederlands 'misschien wel de mooiste taal was'. 'Voor ons is
het zeker de mooiste taal,' antwoordde Dorrestein. 'Maar we zijn hier niet
zozeer om onze taal te vertegenwoordigen, wij vertegenwoordigen de macht van de
verbeelding.' We bespeurden inderdaad heel veel verbeelding op het bootje. 'Ze
komen er straks aan,' kirde De Graaff. 'Ja, we gaan zwaaien,' riep Dorrestein.
Leefde Gerrit Komrij nog maar.
(Verscheen eerder op 4 mei in de Leeuwarder Courant)
zaterdag 18 mei 2013
De presentatie van Nova Zembla van Fieke Gosselaar
Toet literair Groningen en omstreken was gisteren aanwezig bij de presentatie van Nova Zembla, de Groningstalige debuutbundel van Fieke Gosselaar. We zagen Joost Oomen, Rense Sinkgraven, Tonnus Oosterhoff, Ton Peters, Henk Puister, Rik Andreae, Paul Janssen, Roel Weerheijm, Tjitse Hofman en vele anderen luisteren naar de muziek van de helft van Swinder (Bas Schröder en Gijs van Veldhuizen), de voordrachten van Kasper Peters en Melle Hijlkema, de bundeloverhandiging door Jan Glas en natuurlijk naar de eerste lezing uit die bundel door Fieke Gosselaar.
Hieronder enkele foto's van Peter ten Hoor. Op facebook staan meer foto's bij Uitgeverij kleine Uil en bij Henk Scholte van het Huis van de Groninger Cultuur.
De bundel van Fieke Gosselaar is te koop in de betere boekwinkel en rechtstreeks bij de uitgeverij.
Hieronder enkele foto's van Peter ten Hoor. Op facebook staan meer foto's bij Uitgeverij kleine Uil en bij Henk Scholte van het Huis van de Groninger Cultuur.
De bundel van Fieke Gosselaar is te koop in de betere boekwinkel en rechtstreeks bij de uitgeverij.
vrijdag 17 mei 2013
Kroniek Leeuwarder Courant: Verzet
Verzet
Gevaarlijker dan zijn pen is de aanwezigheid van een schrijver. Dat ondervond Tommy Wieringa vorige week in Volendam waar hij twee keer 'uit veiligheidsoverwegingen' uit de menigte werd geplukt door de politie. Wieringa volgde Geert Wilders die op 'verzetstour' was en nu het dorp van TROS-muzikanten en PVV-stemmers aandeed. De schrijver had een pet op en droeg een flodderige sjaal. Verdacht! Sinds kort heeft Wieringa een column in veel regionale kranten. Hij gaat over het Volendamse bezoek schrijven. Misschien is dat gevaarlijker.
Dinsdag werd bekend dat Tommy Wieringa het Boekenweekgeschenk van volgend jaar gaat schrijven. Verheugend nieuws. Sinds 2002, toen Anna Enquist tekende voor het cadeau van de boekhandels, is het Boekenweekgeschenk geschreven door een man. Sinds 1980 hebben slechts zes vrouwen de eer gehad om het Boekenweekgeschenk te schrijven. Kandidaten zat: Margriet de Moor, Nelleke Noordervliet, Esther Gerritsen, Kristien Hemmerechts, Charlotte Mutsaers, Manon Uphoff om er maar een paar te noemen. Misschien moeten we terug naar de begintijd toen schrijvers anoniem een novelle konden insturen. De beste werd uitverkoren. Daaraan danken we Oeroeg. Hella S. Haasse mocht daarna nog twee keer het geschenk schrijven (dat deed geen man haar na), maar dat eerste succes wist ze nooit meer te evenaren.
Bij de uitreiking van de Opzij Literatuurprijs aan Manon Uphoff verscheen op de website van het maandblad een artikel over de mate waarin vrouwen en mannen werden gerecenseerd in de landelijke kranten. De cijfers zijn onthutsend: 73% boeken van mannen, 27% van vrouwen. Ik telde mijn eigen recensies voor het weblog Tzum in 2012: dertig keer over mannen, tien keer over vrouwen. Mijn recensies voor de Leeuwarder Courant: tien keer man, één keer vrouw.
Van dichteres Jannah Loontjens zou in het vrouwenblad Flow een gedicht worden opgenomen. De redactie stoorde zich echter aan het woord 'fucking'. Of de dichteres dat wilde veranderen. Het is maar goed dat Annie M.G. Schmidt al dood is, anders zouden ze haar lied 'Wil u een stekkie' ('van de fuck fuck fuchsia') ook willen censureren. Loontjens reactie was helder. 'WTF! Dit lijkt wel de jaren vijftig. Het spreekt vanzelf dat ik niet een gedicht ga ‘aanpassen’. No fucking way!' twitterde de dichteres.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 27 april 2013.
Gevaarlijker dan zijn pen is de aanwezigheid van een schrijver. Dat ondervond Tommy Wieringa vorige week in Volendam waar hij twee keer 'uit veiligheidsoverwegingen' uit de menigte werd geplukt door de politie. Wieringa volgde Geert Wilders die op 'verzetstour' was en nu het dorp van TROS-muzikanten en PVV-stemmers aandeed. De schrijver had een pet op en droeg een flodderige sjaal. Verdacht! Sinds kort heeft Wieringa een column in veel regionale kranten. Hij gaat over het Volendamse bezoek schrijven. Misschien is dat gevaarlijker.
Dinsdag werd bekend dat Tommy Wieringa het Boekenweekgeschenk van volgend jaar gaat schrijven. Verheugend nieuws. Sinds 2002, toen Anna Enquist tekende voor het cadeau van de boekhandels, is het Boekenweekgeschenk geschreven door een man. Sinds 1980 hebben slechts zes vrouwen de eer gehad om het Boekenweekgeschenk te schrijven. Kandidaten zat: Margriet de Moor, Nelleke Noordervliet, Esther Gerritsen, Kristien Hemmerechts, Charlotte Mutsaers, Manon Uphoff om er maar een paar te noemen. Misschien moeten we terug naar de begintijd toen schrijvers anoniem een novelle konden insturen. De beste werd uitverkoren. Daaraan danken we Oeroeg. Hella S. Haasse mocht daarna nog twee keer het geschenk schrijven (dat deed geen man haar na), maar dat eerste succes wist ze nooit meer te evenaren.
Bij de uitreiking van de Opzij Literatuurprijs aan Manon Uphoff verscheen op de website van het maandblad een artikel over de mate waarin vrouwen en mannen werden gerecenseerd in de landelijke kranten. De cijfers zijn onthutsend: 73% boeken van mannen, 27% van vrouwen. Ik telde mijn eigen recensies voor het weblog Tzum in 2012: dertig keer over mannen, tien keer over vrouwen. Mijn recensies voor de Leeuwarder Courant: tien keer man, één keer vrouw.
Van dichteres Jannah Loontjens zou in het vrouwenblad Flow een gedicht worden opgenomen. De redactie stoorde zich echter aan het woord 'fucking'. Of de dichteres dat wilde veranderen. Het is maar goed dat Annie M.G. Schmidt al dood is, anders zouden ze haar lied 'Wil u een stekkie' ('van de fuck fuck fuchsia') ook willen censureren. Loontjens reactie was helder. 'WTF! Dit lijkt wel de jaren vijftig. Het spreekt vanzelf dat ik niet een gedicht ga ‘aanpassen’. No fucking way!' twitterde de dichteres.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 27 april 2013.
Fieke Gosselaar bij Glasnost
Vanmiddag wordt haar debuutbundel Nova Zembla gepresenteerd (zie hier voor details). Het culturele radioprogramma van Oog, Glasnost, interviewde de jonge debutante. Luister hier naar Fieke Gosselaar.
(foto: © Jan Glas)
donderdag 16 mei 2013
Greta Riemersma blijer met de Volkskrant dan met Vrij Nederland

Was vandaag te gast bij studenten Nederlands (ZaZa) die een carrièredag georganiseerd hadden over het werk dat ze na de studie konden doen. Ik zat in het blokje onderwijs en ik hoop dat ik niet al te negatief overkwam. Er bleken nog behoorlijk veel mensen geïnteresseerd te zijn in een baan binnen het onderwijs. Fronique Oosterhof en ik waarschuwden wel voor de enorme werkdruk.
Voor ons panel was Great Riemersma aan het woord. Ze kwam een half uur te laat en vertelde daarna uit de losse pols over haar carrière. Ze vond heel veel dingen leuk. Riemersma is ooit begonnen bij het Friesch Dagblad, heeft een echte stage gelopen bij NRC Handelsblad waar ze niet veel over kwijt wilde en ging daarna voor de Volkskrant werken. Na allerlei omzwervingen is ze nu freelancer. Haar hart ligt nog steeds bij de Volkskrant, ook omdat haar stukken daar bijna direct doorgeplaatst werden terwijl er bij Vrij Nederland veel meer gedoe was over haar stukken en er een strengere redactie wordt gevoerd. 'Dat is toch gek,' zei Riemersma, 'want ik voer dezelfde soort gesprekken voor interviews.' Ze weet het aan het verschil tussen dagblad- en weekbladredacties. De laatsten hadden gewoon veel meer tijd.
De middag was begonnen met een lezing van Peter de Bruijn. Hij had misschien het mooiste werk: onderzoeker en editeur bij het Huygens Instituut. Hij is nu bezig met het digitaal maken van de dagboeken van Anne Frank (vanaf 2016 rechtenvrij). Hij beloofde dat er nog wel een paar ontdekkingen zouden komen. Tot 2016 zou hij erover zwijgen. Ik probeerde aan de bar nog of ik hem iets kon ontlokken, maar helaas was dat niet het geval.
woensdag 15 mei 2013
Top 10 Nederlandse literatuur - week 20

Weer een top 6, Oek de Jong is terug en Tommy Wieringa stoot door dankzij zijn prijs.
De CPNB publiceert elke week een top 60 van best verkochte boeken. Alle titels staan door elkaar (non-fictie, fictie, Nederlands, vertaald, crimi, literatuur). Daarom de literaire top 10 van best verkopende Nederlandse titels (die ik tot de literatuur reken). Tussen haakjes de stand vorige week, tussen haakjes na de titel de stand op de Bestsellerlijst van de CPNB.
Week 20
1 (2) Tommy Wieringa - Dit zijn de namen (2) 32e week
2 (3) Jan Brokken - De vergelding (21) 16e week
3 (1) Jan Paul Schutten - Het raadsel van alles wat leeft (31) 2e week
4 (4) Margriet de Moor - Mélodie d’amour (44) 3e week
5 (-) Oek de Jong - Pier en oceaan (48) 6e week
6 (5) Peter Buwalda - Bonita Avenue (60) 92e week
7 (-)
8 (-)
9 (-)
10 (-)
dinsdag 14 mei 2013
Dame Flux speelt het ultieme Facebooklied: Vind ik leuk
Het deed me op de een of andere manier denken aan het lied 'Ja gezellig!' van Joost Belinfante, dat iets minder tekst kent. Ver voor Facebook geschreven.
maandag 13 mei 2013
NHL: Kwaliteitszorg
Ik heb dan wel een sabbatical, een dag in de week geef ik college. Een soort therapie. In mijn postvakje vond ik onlangs een brochure die 'Onze onderwijskwaliteit' was getiteld. Het is allemaal heel erg goed en heel erg noodzakelijk dat er op de kwaliteit van het onderwijs gelet wordt, maar in al die jaren dat ik in het onderwijs zit, heb ik alleen maar gezien dat mensen geïnteresseerd waren in processen. Niet in de inhoud van de colleges.
De 'kwaliteitszorg' (een term die vanuit het ministerie is neergesijpeld in onderwijsland) ziet er bij ons zo uit. (Klik op het plaatje voor een vergroting.)
In één oogopslag zie je dat managers het in onderwijsland hebben overgenomen. Op de achterflap staat ook nog een tekening:
De 'kwaliteitszorg' (een term die vanuit het ministerie is neergesijpeld in onderwijsland) ziet er bij ons zo uit. (Klik op het plaatje voor een vergroting.)
In één oogopslag zie je dat managers het in onderwijsland hebben overgenomen. Op de achterflap staat ook nog een tekening:
'We gaan er voor mensen! 't Is helder!'
Labels:
NHL
0
reacties
zondag 12 mei 2013
Kroniek Leeuwarder Courant: Verstandskies
Verstandskies
Margreet Hirs, de weduwe van schrijver en recensent Ab Visser, werkte niet mee aan een biografie over haar man. Ze vond biograaf Michiel van Diggelen 'niet geschikt'. Van Diggelen betreurde dat, maar ging toch door. Nu de biografie er ligt, is de weduwe nog steeds niet tevreden. Anton Scheepstra van uitgeverij Passage 'Zij is niet alleen mokkig, ze schrijft ook nog eens boze mails aan een ieder die aan het boek meewerkte.' De biograaf reageert laconiek: 'Ik maak me niet zo druk om haar reactie; die was ingecalculeerd. Hoe zou zij een biografie, waaraan zij niet hartelijk meewerkte, kunnen waarderen!? Zoveel grootmoedigheid verwachtte ik niet.'
Het lijkt wel of weduwen op alles ja moeten zeggen, schreef Volkskrant-recensent Arjan Peters. 'Als het nee blijkt te zijn, wat het goed recht is van een nazaat, heet die prompt eigenzinnig of lastig.' NRC-journalist Pieter Kottman liet begin april in zijn eigen krant weten dat hij een conflict had met de weduwe van Rudy Kousbroek. Hij zou eerst de briefwisseling tussen Kousbroek en Reve redigeren en daarna werken aan een biografie. Het brievenboek is voor onbepaalde tijd uitgesteld. Uitgeverij Augustus ging op haar website in de aanval: 'in 2011 heeft Pieter Kottman zichzelf aangeboden als mogelijke biograaf van Rudy Kousbroek, najaar 2012 liet hij weten deze biografie toch niet te willen schrijven. Er is bovendien nooit een concreet plan of enige contractuele afspraak over gemaakt.'
De zelfbenoemde weduwnaren Teigetje en Woelrat waren de minnaars van Gerard Reve toen deze zijn beste werk schreef. De 'echte' weduwnaar Joop Schafthuizen is uitgeteld na een rechtbankgang tegen deel drie van de biografie van Nop Maas waarin hijzelf een grote rol vervult. Teigetje en Woelrat waren op hun beurt niet blij met deel twee van de biografie, maar zij hebben hun eigen boek daar tegenover gesteld: Ons leven met Reve. In de Openbare Bibliotheek van Amsterdam (OBA) wordt binnenkort een tentoonstelling geopend door beide mannen. Bijzonderheid: '3 authentieke hoofdharen, namelijk één van Gerard Kornelis Franciscus van het Reve, één van Teigetje en één van Woelrat, geknipt in Huize Het Gras in het jaar 1970.' Het Gerard Reve Museum in hetzelfde OBA herbergt overigens meer van dit soort relikwieën: 'plukjes haar, vingernagels, hechtingen uit operatiewonden en zelfs een verstandskies, alles door de schrijver voorzien van certificaten van echtheid.' Een omreis waard.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 20 april 2013.
Margreet Hirs, de weduwe van schrijver en recensent Ab Visser, werkte niet mee aan een biografie over haar man. Ze vond biograaf Michiel van Diggelen 'niet geschikt'. Van Diggelen betreurde dat, maar ging toch door. Nu de biografie er ligt, is de weduwe nog steeds niet tevreden. Anton Scheepstra van uitgeverij Passage 'Zij is niet alleen mokkig, ze schrijft ook nog eens boze mails aan een ieder die aan het boek meewerkte.' De biograaf reageert laconiek: 'Ik maak me niet zo druk om haar reactie; die was ingecalculeerd. Hoe zou zij een biografie, waaraan zij niet hartelijk meewerkte, kunnen waarderen!? Zoveel grootmoedigheid verwachtte ik niet.'
Het lijkt wel of weduwen op alles ja moeten zeggen, schreef Volkskrant-recensent Arjan Peters. 'Als het nee blijkt te zijn, wat het goed recht is van een nazaat, heet die prompt eigenzinnig of lastig.' NRC-journalist Pieter Kottman liet begin april in zijn eigen krant weten dat hij een conflict had met de weduwe van Rudy Kousbroek. Hij zou eerst de briefwisseling tussen Kousbroek en Reve redigeren en daarna werken aan een biografie. Het brievenboek is voor onbepaalde tijd uitgesteld. Uitgeverij Augustus ging op haar website in de aanval: 'in 2011 heeft Pieter Kottman zichzelf aangeboden als mogelijke biograaf van Rudy Kousbroek, najaar 2012 liet hij weten deze biografie toch niet te willen schrijven. Er is bovendien nooit een concreet plan of enige contractuele afspraak over gemaakt.'
De zelfbenoemde weduwnaren Teigetje en Woelrat waren de minnaars van Gerard Reve toen deze zijn beste werk schreef. De 'echte' weduwnaar Joop Schafthuizen is uitgeteld na een rechtbankgang tegen deel drie van de biografie van Nop Maas waarin hijzelf een grote rol vervult. Teigetje en Woelrat waren op hun beurt niet blij met deel twee van de biografie, maar zij hebben hun eigen boek daar tegenover gesteld: Ons leven met Reve. In de Openbare Bibliotheek van Amsterdam (OBA) wordt binnenkort een tentoonstelling geopend door beide mannen. Bijzonderheid: '3 authentieke hoofdharen, namelijk één van Gerard Kornelis Franciscus van het Reve, één van Teigetje en één van Woelrat, geknipt in Huize Het Gras in het jaar 1970.' Het Gerard Reve Museum in hetzelfde OBA herbergt overigens meer van dit soort relikwieën: 'plukjes haar, vingernagels, hechtingen uit operatiewonden en zelfs een verstandskies, alles door de schrijver voorzien van certificaten van echtheid.' Een omreis waard.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 20 april 2013.
donderdag 9 mei 2013
Kroniek Leeuwarder Courant: Participeren
Participeren
Verwacht van Ronnie Terpstra van boekhandel Van der Velde niet veel borstklopperij nu hij op de longlist staat van beste boekverkopers. Op zijn twitteraccount niets, behalve de reactie van een klant: 'Op tv bent u veel leuker.' Van de achttien genomineerden komt er slechts één boekverkoper uit Friesland. Noord-Holland levert zoals elk jaar de meeste boekverkopers: acht, waarvan zes uit Amsterdam. Ben benieuwd hoe die lijstjes tot stand komen. Het publiek kan stemmen voor een shortlist, daarna kiest een jury de beste boekhandelaar. De meeste juryleden komen uit Amsterdam.
Poetin was afgelopen maandag op bezoek. Schrijver Ted van Lieshout raakte verzeild tussen de demonstranten. 'Ik denk dat hij er niets van gehoord en gezien heeft, en als hij het wel opgemerkt heeft, zal het hem weinig hebben kunnen schelen,' schreef hij. Heeft het dan wel nut, vroeg ik Ype Driessen, maker van de humoristische en bij vlagen briljante fotostrip Ype. 'Ik denk niet dat het protest veel zin heeft voor seksuele minderheden in Rusland. Hooguit vangen ze er een glimp van op en voelen ze zich daardoor gesterkt of zelfs getroost, dat zou mooi zijn. Maar voor 'intern (binnenlands) gebruik' kon de demonstratie denk ik ook geen kwaad. Het herinnert iedereen in Nederland er ook nog eens aan dat de emancipatie van homo's etc. niet zo vanzelfsprekend is, of zelfs maar onomkeerbaar. Dus daarom deed ik graag mee.'
A.L. Snijders reageert nooit op kritiek, maar de recensie van Daniëlle Serdijn in de Volkskrant van zijn laatste bundel zkv's Wapenbroeders wekte zijn verwondering. Ze verdraait de afloop van een zeer kort verhaal. Tijdens een fietstocht wil Snijders een scootmobiel inhalen, maar voor het zover is, valt de man met scootmobiel in een droge sloot. Snijders helpt en daarna gaat de scootmobiel er weer vandoor. Serdijn schrijft: 'Wanneer er meer hulp arriveert, gaat Snijders ervandoor.' De schrijver stuurt de dag na de recensie een zkv naar zijn volgers waarin hij Serdijn het graf in prijst. 'De scootmobielrijder maakt zich uit de voeten en laat mij beteuterd achter, maar zij draait de rollen om. Zij weet, paranormaal gesproken, dat ik een wegloper ben, dat ik me als het even kan onttrek aan zulke hulpacties. Ze is een participerende lezer, ze bereikt lagen in het verhaal die maar heel weinig mensen ontdekken.'
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 13 april 2013.
Verwacht van Ronnie Terpstra van boekhandel Van der Velde niet veel borstklopperij nu hij op de longlist staat van beste boekverkopers. Op zijn twitteraccount niets, behalve de reactie van een klant: 'Op tv bent u veel leuker.' Van de achttien genomineerden komt er slechts één boekverkoper uit Friesland. Noord-Holland levert zoals elk jaar de meeste boekverkopers: acht, waarvan zes uit Amsterdam. Ben benieuwd hoe die lijstjes tot stand komen. Het publiek kan stemmen voor een shortlist, daarna kiest een jury de beste boekhandelaar. De meeste juryleden komen uit Amsterdam.
Poetin was afgelopen maandag op bezoek. Schrijver Ted van Lieshout raakte verzeild tussen de demonstranten. 'Ik denk dat hij er niets van gehoord en gezien heeft, en als hij het wel opgemerkt heeft, zal het hem weinig hebben kunnen schelen,' schreef hij. Heeft het dan wel nut, vroeg ik Ype Driessen, maker van de humoristische en bij vlagen briljante fotostrip Ype. 'Ik denk niet dat het protest veel zin heeft voor seksuele minderheden in Rusland. Hooguit vangen ze er een glimp van op en voelen ze zich daardoor gesterkt of zelfs getroost, dat zou mooi zijn. Maar voor 'intern (binnenlands) gebruik' kon de demonstratie denk ik ook geen kwaad. Het herinnert iedereen in Nederland er ook nog eens aan dat de emancipatie van homo's etc. niet zo vanzelfsprekend is, of zelfs maar onomkeerbaar. Dus daarom deed ik graag mee.'
A.L. Snijders reageert nooit op kritiek, maar de recensie van Daniëlle Serdijn in de Volkskrant van zijn laatste bundel zkv's Wapenbroeders wekte zijn verwondering. Ze verdraait de afloop van een zeer kort verhaal. Tijdens een fietstocht wil Snijders een scootmobiel inhalen, maar voor het zover is, valt de man met scootmobiel in een droge sloot. Snijders helpt en daarna gaat de scootmobiel er weer vandoor. Serdijn schrijft: 'Wanneer er meer hulp arriveert, gaat Snijders ervandoor.' De schrijver stuurt de dag na de recensie een zkv naar zijn volgers waarin hij Serdijn het graf in prijst. 'De scootmobielrijder maakt zich uit de voeten en laat mij beteuterd achter, maar zij draait de rollen om. Zij weet, paranormaal gesproken, dat ik een wegloper ben, dat ik me als het even kan onttrek aan zulke hulpacties. Ze is een participerende lezer, ze bereikt lagen in het verhaal die maar heel weinig mensen ontdekken.'
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 13 april 2013.
Kroniek Leeuwarder Courant: Opvallen
Opvallen
'Wanneer de dertigjarige, ambitieuze en aantrekkelijke Milou Naardop een baan krijgt bij het succesvolle productiebedrijf dogma ontmoet ze de ceo Michael Durfal. Milou raakt ondanks haar stabiele relatie totaal in de ban van deze charismatische man en wordt meegesleurd in zijn geheime wereld van fetisj, drugs en seksfeesten.' Prometheus brengt als eerste grote Nederlandse uitgeverij een eroticacatalogus uit voor de zomer. Aanleiding is het megasucces van de Vijftig tinten-trilogie van E.L. James, vorig jaar op nummer 1, 2 en 3 van de bestverkochte boeken. Of Milou Naardop en Michael Durfal het succes van Ana Steele en Christian Grey zullen overtreffen is nog maar de vraag. In de catalogus meer romans met hunkerende hoofdpersonen: 'Catherine, een jonge knappe filmstudente wier seksleven op het punt staat volledig los te barsten, komt in een geheime club terecht waar de machtigste mannen ter wereld hun diepste en donkerste fantasieën werkelijkheid kunnen laten worden.' Geschreven door Sasha Grey (!), ex-pornoactrice. Het wordt een natte zomer.
Uitgeverijen zijn ook al bezig met het najaar. Er staan nieuwe romans aangekondigd van Erwin Mortier en Tom Lanoye. Allebei laten ze een hoofdpersoon uit een vorig boek een comeback maken. In Gelukkige slaven van Lanoye keert Tony Hanssen terug uit de debuutroman Alles moet weg. In De spiegelingen van Mortier komt Egdar Demont terug, de homoseksuele broer van Helena uit Godenslaap. 'Een mens kan ook niets meer stilhouden tegenwoordig ;)' twitterde Mortier.
Ik kom nog uit een tijd dat seksshops geblindeerde ramen hadden. Tegenwoordig loopt de buurvrouw, met haar boodschappentas vol prei zomaar Christine le Duc binnen om een nieuwe 'Tarzan' te kopen. In dertig jaar tijd is de schaamtecultuur volledig verdwenen. Toen ze in Groningen een 'Roze Kast' in de bibliotheek plaatsten, dacht ik dat ze dat op een onopvallende plek zouden doen. Het tegendeel is waar. De kast vol boeken en dvd's over homoseksualiteit staat pontificaal midden in de hal. De kast is een groot succes. 'Al na een paar dagen hebben we de collectie moeten aanvullen omdat ie voor twee derde leeg was,' zegt Marc Rupert, coördinator collecties van de bibliotheek.' Niemand schaamt zich ervoor om in die kast te kijken, je kunt zelfs zonder Arie Boomsma een boek lenen. Komende donderdag krijgt de bibliotheek van Leeuwarden ook zo'n kast. Het scheelt natuurlijk dat er geen bibliothecaressen meer zijn die je boeken moeten afstempelen. Je kunt nu voor iedereen zichtbaar anoniem een boek lenen.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant op 6 april 2013.
'Wanneer de dertigjarige, ambitieuze en aantrekkelijke Milou Naardop een baan krijgt bij het succesvolle productiebedrijf dogma ontmoet ze de ceo Michael Durfal. Milou raakt ondanks haar stabiele relatie totaal in de ban van deze charismatische man en wordt meegesleurd in zijn geheime wereld van fetisj, drugs en seksfeesten.' Prometheus brengt als eerste grote Nederlandse uitgeverij een eroticacatalogus uit voor de zomer. Aanleiding is het megasucces van de Vijftig tinten-trilogie van E.L. James, vorig jaar op nummer 1, 2 en 3 van de bestverkochte boeken. Of Milou Naardop en Michael Durfal het succes van Ana Steele en Christian Grey zullen overtreffen is nog maar de vraag. In de catalogus meer romans met hunkerende hoofdpersonen: 'Catherine, een jonge knappe filmstudente wier seksleven op het punt staat volledig los te barsten, komt in een geheime club terecht waar de machtigste mannen ter wereld hun diepste en donkerste fantasieën werkelijkheid kunnen laten worden.' Geschreven door Sasha Grey (!), ex-pornoactrice. Het wordt een natte zomer.
Uitgeverijen zijn ook al bezig met het najaar. Er staan nieuwe romans aangekondigd van Erwin Mortier en Tom Lanoye. Allebei laten ze een hoofdpersoon uit een vorig boek een comeback maken. In Gelukkige slaven van Lanoye keert Tony Hanssen terug uit de debuutroman Alles moet weg. In De spiegelingen van Mortier komt Egdar Demont terug, de homoseksuele broer van Helena uit Godenslaap. 'Een mens kan ook niets meer stilhouden tegenwoordig ;)' twitterde Mortier.
Ik kom nog uit een tijd dat seksshops geblindeerde ramen hadden. Tegenwoordig loopt de buurvrouw, met haar boodschappentas vol prei zomaar Christine le Duc binnen om een nieuwe 'Tarzan' te kopen. In dertig jaar tijd is de schaamtecultuur volledig verdwenen. Toen ze in Groningen een 'Roze Kast' in de bibliotheek plaatsten, dacht ik dat ze dat op een onopvallende plek zouden doen. Het tegendeel is waar. De kast vol boeken en dvd's over homoseksualiteit staat pontificaal midden in de hal. De kast is een groot succes. 'Al na een paar dagen hebben we de collectie moeten aanvullen omdat ie voor twee derde leeg was,' zegt Marc Rupert, coördinator collecties van de bibliotheek.' Niemand schaamt zich ervoor om in die kast te kijken, je kunt zelfs zonder Arie Boomsma een boek lenen. Komende donderdag krijgt de bibliotheek van Leeuwarden ook zo'n kast. Het scheelt natuurlijk dat er geen bibliothecaressen meer zijn die je boeken moeten afstempelen. Je kunt nu voor iedereen zichtbaar anoniem een boek lenen.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant op 6 april 2013.
woensdag 8 mei 2013
Top 10 Nederlandse literatuur - week 19

Jan Paul Schutten van niets op 1.
De CPNB publiceert elke week een top 60 van best verkochte boeken. Alle titels staan door elkaar (non-fictie, fictie, Nederlands, vertaald, crimi, literatuur). Daarom de literaire top 10 van best verkopende Nederlandse titels (die ik tot de literatuur reken). Tussen haakjes de stand vorige week, tussen haakjes na de titel de stand op de Bestsellerlijst van de CPNB.
Week 19
1 (-) Jan Paul Schutten - Het raadsel van alles wat leeft (14) 1e week
2 (1) Tommy Wieringa - Dit zijn de namen (17) 31e week
3 (2) Jan Brokken - De vergelding (23) 15e week
4 (6) Margriet de Moor - Mélodie d’amour (45) 2e week
5 (7) Peter Buwalda - Bonita Avenue (53) 91e week
6 (-) Geert Mak - Reizen zonder John (54) 34e week
7 (-)
8 (-)
9 (-)
10 (-)
dinsdag 7 mei 2013
Kroniek Leeuwarder Courant: Apart
Apart
Een simpel decor, slechts één man op het podium, een schrijver nog wel, en toch zit de hele schouwburg vol. Tom Lanoye speelde in de schouwburg in Groningen de indringende voorstelling Sprakeloos, gebaseerd op zijn autobiografische roman. Het boek gaat over de afasie en de dood van zijn moeder, maar is ook een pleidooi voor taalrijkdom. De mobieltjes zijn uit, maar toch klinkt er opeens een apart geluid door op het toneel: de traumahelikopter van het ziekenhuis erachter. Lanoye wacht tot het geluid weer versterft. 'Apocalypse Now,' vervolgt hij.
Sinds enkele jaren bestaat de DJP (Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs). Er is een publieksprijs, een juryprijs voor een Nederlands boek en een juryprijs voor een vertaald boek van elk €15.000. Tien schrijvers zijn genomineerd voor de prijs van het young adult-boek. Maar schreef Esther Gerritsen genomineerd met Dorst zo'n boek?
'Ik weet niet zo goed wat dat voor genre is. Ik herinner me alleen mijn eigen overgang in het lezen van jeugdliteratuur naar volwassen literatuur en hoe moeilijk ik dat vond. Ik denk vooral omdat de helden in jeugdboeken ook echt helden waren. Ze waren aardig, en sterk en het liep goed met ze af. Dat is welhaast het tegenovergestelde van helden uit de volwassen literatuur. Toen ik zestien was had ik die boeken van mezelf niet willen lezen. Maar op mijn 25ste weer wel.'Philip Huff is met Niemand in de stad genomineerd.
'Mijn boek is een roman. Dat is het genre. Maar, als je zegt: het boek sluit goed aan bij de belevingswereld van of gaat over onderwerpen die jongeren bezighouden, dan kan ik dat niet ontkennen. Tegelijkertijd is er dan bijna geen boek te vinden dat niet genomineerd zou kunnen worden. Dat betekent niet dat ik niet zie dat ook dit jaar voor veel van de grote juryprijzen de genomineerde auteurs vooral weer blanke mannen van rond de vijftig waren.'
Vorige week haalde Bas Heijne het nieuws met een persbericht: hij had bij het maken van een documentaire over Louis Couperus in Indonesië het huis gevonden waar de schrijver De stille kracht schreef. Een dag later haalt Doeke Sijens, recensent van deze krant, het nieuws onderuit op het weblog Tzum. Heijne heeft zich vergist. Sijens krijgt bijval van Couperuskenners, en Heijne moest afgelopen maandag zijn ongelijk bekennen in NRC Handelsblad. Er werd niet opnieuw een persbericht gestuurd. Een fout maken is toch minder nieuwswaardig.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 30 maart 2013.
Kroniek Leeuwarder Courant: Aardig
Aardig
Gretig is het woord om Kees van Kooten te typeren. De Boekenweekauteur is al een uur voordat het interview begint aanwezig in de bibliotheek van Groningen. Van Kooten drentelt rond en maakt met iedereen een praatje. Als een mevrouw in een rolstoel zegt dat ze van schilderen houdt, maar dat de verf zo duur is, trekt hij zonder pardon zijn portemonnee. Hij overhandigt haar een biljet van vijftig euro, zodat ze weer even voort kan.
Schrijvers hoeven niet aardig te zijn, ze moeten goede boeken schrijven, maar het maakt het literaire leven wel prettiger als niet iedereen met de botte bijl rondloopt. Een van de aardigste schrijvers van Nederland, Rascha Peper, overleed vorige week zaterdag. Ik heb haar een paar keer geïnterviewd en ze kon overal boeiend over vertellen, maar haar privéleven schermde ze af. In columns in NRC Handelsblad was ze opmerkelijk openhartig over haar ziekte. Haar laatste column van 21 februari gaat over de reacties van mensen die opbellen naar haar huis en tegen hun verwachting in haar aan de telefoon krijgen. 'Leef jij nog?' is de ironische titel van het stuk.
Kees van Kooten ontwijkt tijdens het interview handig alle literaire vragen. Een paar keer zegt hij dat iets echt gebeurd is. De zaal smult van zijn verhalen. De verrekijker gaat over zijn vader, die na de oorlog vertegenwoordiger werd van Rijam-agenda's. Ik heb mijn Rijam-agenda van 1980-81 meegenomen, waarin een kleurenfoto staat van Van Kooten en De Bie. De schrijver is verrast. Even later wijs ik hem op een aforisme van 'Koot en Bie' in de agenda (ook het Boekenweekgeschenk staat vol aforismen): 'Omdat ze al zo jong spaghetti hebben moeten leren eten zijn er zoveel goede Italiaanse jongleurs.' Van Kooten kijkt alsof hij de zin voor het eerst leest.
In 1999 interviewde ik Rascha Peper over haar novelle Dooi, waarin staat: 'Literatuur is voor het grootste deel pretentieuze egotripperij.' Ik vroeg haar of hier de schrijfster sprak. Ze beaamde dat. 'Ik houd niet van die boeken die uitgebreid ingaan op een ziekte of van die weduweboeken. Het is vervelend om zo in het leven van ander gedrongen te worden tegen wil en dank.' Een paar jaar later schreef ze prachtig, met ironische distantie, over de beroerte die haar trof en het afgelopen jaar deed ze dat weer over kanker. Ik heb jarenlang gehoopt dat ze het Boekenweekgeschenk zou schrijven.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 23 maart 2013.
Gretig is het woord om Kees van Kooten te typeren. De Boekenweekauteur is al een uur voordat het interview begint aanwezig in de bibliotheek van Groningen. Van Kooten drentelt rond en maakt met iedereen een praatje. Als een mevrouw in een rolstoel zegt dat ze van schilderen houdt, maar dat de verf zo duur is, trekt hij zonder pardon zijn portemonnee. Hij overhandigt haar een biljet van vijftig euro, zodat ze weer even voort kan.
Schrijvers hoeven niet aardig te zijn, ze moeten goede boeken schrijven, maar het maakt het literaire leven wel prettiger als niet iedereen met de botte bijl rondloopt. Een van de aardigste schrijvers van Nederland, Rascha Peper, overleed vorige week zaterdag. Ik heb haar een paar keer geïnterviewd en ze kon overal boeiend over vertellen, maar haar privéleven schermde ze af. In columns in NRC Handelsblad was ze opmerkelijk openhartig over haar ziekte. Haar laatste column van 21 februari gaat over de reacties van mensen die opbellen naar haar huis en tegen hun verwachting in haar aan de telefoon krijgen. 'Leef jij nog?' is de ironische titel van het stuk.
Kees van Kooten ontwijkt tijdens het interview handig alle literaire vragen. Een paar keer zegt hij dat iets echt gebeurd is. De zaal smult van zijn verhalen. De verrekijker gaat over zijn vader, die na de oorlog vertegenwoordiger werd van Rijam-agenda's. Ik heb mijn Rijam-agenda van 1980-81 meegenomen, waarin een kleurenfoto staat van Van Kooten en De Bie. De schrijver is verrast. Even later wijs ik hem op een aforisme van 'Koot en Bie' in de agenda (ook het Boekenweekgeschenk staat vol aforismen): 'Omdat ze al zo jong spaghetti hebben moeten leren eten zijn er zoveel goede Italiaanse jongleurs.' Van Kooten kijkt alsof hij de zin voor het eerst leest.
In 1999 interviewde ik Rascha Peper over haar novelle Dooi, waarin staat: 'Literatuur is voor het grootste deel pretentieuze egotripperij.' Ik vroeg haar of hier de schrijfster sprak. Ze beaamde dat. 'Ik houd niet van die boeken die uitgebreid ingaan op een ziekte of van die weduweboeken. Het is vervelend om zo in het leven van ander gedrongen te worden tegen wil en dank.' Een paar jaar later schreef ze prachtig, met ironische distantie, over de beroerte die haar trof en het afgelopen jaar deed ze dat weer over kanker. Ik heb jarenlang gehoopt dat ze het Boekenweekgeschenk zou schrijven.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 23 maart 2013.
Kroniek Leeuwarder Courant: Succes
Sinds half maart heb ik elke zaterdag een column in de Leeuwarder Courant met literair nieuws (vaak met een link naar het nieuws op Tzum).
Succes
Twitter ontplofte na het optreden van Kees van Kooten in De Wereld Draait Door. Vooral jonge kijkers verbaasden zich erover dat iemand zo maar vier minuten mocht voorlezen uit het Boekenweekgeschenk, terwijl normaal de grootste bands met hun muziek op een rantsoen van één minuut werden gezet. Vier minuten en iedereen was verkocht! Thomas Acda twitterde: 'Nederland verandert eindelijk weer ten goede.'
Als je het langer dan vier minuten over een boek wilt hebben, dan ben je op de publieke zenders slecht af. Stel je maakt mooie documentaires over literaire klassiekers, dan moet je oppassen. De eerste twee seizoenen werden de literaire docu's van Abdelkader Benali uitgezonden aan de randen van de nacht. Vorig jaar op 'prime time', nu staat Benali boekt geprogrammeerd op de vooravond. Ik vroeg aan Benali wat hij er van vond:
HP/De Tijd publiceert voorafgaand aan de Boekenweek altijd de 'Literaire Pikorde'. Daarin worden de veertig meest invloedrijke mensen binnen de literaire wereld gerangschikt. Bovenaan prijkt deze keer Mai Spijkers, uitgever van Prometheus die de Vijftig tinten-pseudoporno op de markt brengt. De boeken brengen miljoenen in het laatje. Vorig jaar gaf Spijkers bij Pauw en Witteman volmondig toe dat hij de boeken niet gelezen had. Succes is onnavolgbaar.
Acteur en auteur Kasper van Kooten twittert: 'Vader rockt en geselt de boel nog swingend op een leeftijd die eenmalig mijn geboortejaar is. Trotse knul hier.' Mooi Droste-effect. Zoon twittert over vader die op tv vertelt over zijn vader.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 16 maart 2013.
Succes
Twitter ontplofte na het optreden van Kees van Kooten in De Wereld Draait Door. Vooral jonge kijkers verbaasden zich erover dat iemand zo maar vier minuten mocht voorlezen uit het Boekenweekgeschenk, terwijl normaal de grootste bands met hun muziek op een rantsoen van één minuut werden gezet. Vier minuten en iedereen was verkocht! Thomas Acda twitterde: 'Nederland verandert eindelijk weer ten goede.'
Als je het langer dan vier minuten over een boek wilt hebben, dan ben je op de publieke zenders slecht af. Stel je maakt mooie documentaires over literaire klassiekers, dan moet je oppassen. De eerste twee seizoenen werden de literaire docu's van Abdelkader Benali uitgezonden aan de randen van de nacht. Vorig jaar op 'prime time', nu staat Benali boekt geprogrammeerd op de vooravond. Ik vroeg aan Benali wat hij er van vond:
'Slecht natuurlijk, dit programma heeft zich het afgelopen seizoen bewezen. Dit voelt als teruggezet worden. Erg pijnlijk allemaal. Ik zit te kijken met de gedachte dat op een later tijdstip wellicht het dubbele aantal mensen zou kijken. Gelukkig wordt er goed teruggekeken. Het zou me allemaal niet zo roesten als ik niet weet dat in Hilversum op basis van kijkcijfers keihard beleid wordt gemaakt.
Cultuurbeleid op de publieke omroep krijgt als het al gemaakt wordt nog een trap na. Die zondagavond, daar wil iedereen natuurlijk wel op zitten. We werken als redactie maandenlang aan zo'n programma en het is het enige boekenprogramma. Dan stop je het niet weg tussen Studio Sport en 3opReis in. Je biedt een prachtboek bij verschijnen toch ook niet op een braderie aan?'
HP/De Tijd publiceert voorafgaand aan de Boekenweek altijd de 'Literaire Pikorde'. Daarin worden de veertig meest invloedrijke mensen binnen de literaire wereld gerangschikt. Bovenaan prijkt deze keer Mai Spijkers, uitgever van Prometheus die de Vijftig tinten-pseudoporno op de markt brengt. De boeken brengen miljoenen in het laatje. Vorig jaar gaf Spijkers bij Pauw en Witteman volmondig toe dat hij de boeken niet gelezen had. Succes is onnavolgbaar.
Acteur en auteur Kasper van Kooten twittert: 'Vader rockt en geselt de boel nog swingend op een leeftijd die eenmalig mijn geboortejaar is. Trotse knul hier.' Mooi Droste-effect. Zoon twittert over vader die op tv vertelt over zijn vader.
Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant, 16 maart 2013.
zondag 5 mei 2013
Louis Couperus en Mieke van der Weij
Afgelopen donderdagnacht waren Doeke en ik te gast bij Casa Luna van de NCRV. Presentatrice Mieke van der Weij had onze Louis Couperus-marathon op Tzum gezien en vond het wel eens aardig om andere mensen naar de studio te halen dan de voor de hand liggende gasten. We zaten in een uitgestorven kantoorgebouw waar in een hoekje nog radio gemaakt werd. Eén technicus, één regisseur. Op de dvd in de hoek een film van brandend haardvuur. Flesjes rode wijn en nootjes onder handbereik. Mieke had een hele stapel Couperusboeken uit haar collectie meegenomen.
Wie de uitzending nog wil naluisteren, hoor hier.
Wie de uitzending nog wil naluisteren, hoor hier.
vrijdag 3 mei 2013
Top 10 Nederlandse literatuur - week 18

Met twee dagen vakantievertraging. Binnenkomst van Margriet de Moor.
De CPNB publiceert elke week een top 60 van best verkochte boeken. Alle titels staan door elkaar (non-fictie, fictie, Nederlands, vertaald, crimi, literatuur). Daarom de literaire top 10 van best verkopende Nederlandse titels (die ik tot de literatuur reken). Tussen haakjes de stand vorige week, tussen haakjes na de titel de stand op de Bestsellerlijst van de CPNB.
Week 18
1 (1) Tommy Wieringa - Dit zijn de namen (13) 30e week
2 (2) Jan Brokken - De vergelding (15) 14e week
3 (4) Marten Toonder - Tom Poes verzint een list (26) 2e week
4 (5) Marten Toonder - Een Bommel staat voor niets (31) 2e week
5 (3) Marten Toonder - Trammelant en tierelier (32) 2e week
6 (-) Margriet de Moor - Mélodie d’amour (33) 1e week
7 (6) Peter Buwalda - Bonita Avenue (58) 90e week
8 (-)
9 (-)
10 (-)
Abonneren op:
Reacties (Atom)



























